ارزیابی خواص ضدالتهابی مشتقات پارا- متیل سولفونیل- 3 و 4-دی آریل -4- تیازولین-2- تیون‌ها به روش کاراژینان در موش سوری

سابقه و هدف: آنزیم سیکلو اکسیژناز 2 از مهم‌ترین آنزیم‌های مسیر سنتز پروستاگلاندین‌ها و پیدایش التهاب در بدن انسان است. در پژوهش حاضر اثر هشت ترکیب جدید سنتز شده با پتانسیل مهار سیکلواکسیژناز 2 به روش ادم کف پایی ناشی از کاراژینان در موش سوری مورد ارزیابی قرار گرفت.مواد و روش‌ها: دوزهای مختلف ترکیبات (10، 25 و 50 میلی‌گرم بر کیلوگرم)، سلکوکسیب (کنترل مثبت، 10 میلی‌گرم بر کیلوگرم) و نرمال سالین- تویین (کنترل منفی) به روش داخل صفاقی به موش‌ها (جنس ماده، وزن 30-25 گرم، تعداد در هر گروه 6 سر) استعمال شدند. بعد از نیم ساعت، کاراژینان به شکل زیر جلدی به بافت کف پای چپ حیوان در تمامی گروه‌ها تزریق شد. حجم پا در زمان‌های 1، 3 و 5 ساعت بعد از تزریق اندازه‌گیری و درصد تغییرات حجم پا به نسبت ساعت صفر اندازه‌گیری شد. نتایج به صورت میانگین± انحراف معیار گزارش شدند. p<0.05 به عنوان حداقل سطح معنی‌داری در نظر گرفته شد.یافته‌ها: در دوز ده میلی‌گرم بر کیلوگرم تمامی ترکیبات اثر معنی‌دار ضدالتهابی را فقط در ساعت اول نشان دادند. در دوز 25 میلی‌گرم بر کیلوگرم، برخی ترکیبات در تمامی زمان‌های مورد بررسی اثر ضدالتهابی معنی‌دار در مقایسه با گروه کنترل داشتند. در دوز پنجاه میلی‌گرم بر کیلوگرم، تمامی ترکیبات در همه زمان‌های یک، سه و پنج ساعت در مقایسه با گروه کنترل نرمال سالین- تویین اثر ضدالتهابی معنی‌دار نشان دادند.استنتاج: این مطالعه نشان داد، مشتقات پارا- متیل سولفونیل- 3 و 4-دی آریل -4- تیازولین-2- تیون‌ها می‌توانند فعالیت ضد التهابی مطلوبی از خود نشان دهند.