کیفیت گذران اوقات فراغت در زنان حاشیه‌نشین و ارتباط آن با کیفیت زندگی مرتبط با سلامت

سابقه و هدف: چگونگی گذران اوقات فراغت بازتابی از سبک زندگی افراد بوده و با سلامت آنان مرتبط است. این مطالعه به بررسی حیطه‌های مختلف گذران اوقات فراغت در زنان حاشیه‌نشین شهر کرمانشاه و ارتباط آن با کیفیت زندگی مرتبط با سلامت می‌پردازد.روش کار: در این پژوهش مقطعی، 574 نفر از زنان ساکن محلات حاشیه‌نشین شهر کرمانشاه با روش نمونه‌گیری چندمرحله‌ای انتخاب شدند. ابزارهای تحقیق شامل چک‌لیست دموگرافیک، پرسشنامه کیفیت زندگی whoqol-bref و پرسشنامه محقق‌ساخته نحوه گذران اوقات فراغت بود. داده‌ها با استفاده از نرم‌افزار spss.18 و با کمک آزمون‌های همبستگی پیرسون، تی‌مستقل، آنالیز واریانس و رگرسیون خطی چندمتغیره، تحلیل شد.یافته‌ها: میانگین سنی پاسخگویان 12.9±32.5 سال بود و حدود 23 درصد آنان از نحوه گذران اوقات فراغت خود اصلاً رضایت نداشتند. از میان حیطه‌های اوقات فراغت، بیشترین و کمترین نمره مربوط به حیطه‌های ارتباطات حضوری (19.4±61.7) و کلاس‌های آموزشی (6.9±2.4) بود. میانگین نمره کیفیت زندگی کلی پاسخگویان نیز برابر 52.9 بود. آزمون رگرسیون نشان داد، تنها سه بُعد فعالیت‌های تفریحی، ارتباطات حضوری و فعالیت‌های ورزشی در مدل باقی ماندند که این سه حیطه، 19.6 درصد از تغییرات کیفیت زندگی زنان حاشیه‌نشین را تبیین کرده‌اند.استنتاج: کیفیت گذران اوقات فراغت عاملی موثر در تبیین کیفیت زندگی مرتبط با سلامت زنان حاشیه‌نشین است. نظر به اهمیت فعالیت‌های تفریحی و ورزشی در این رابطه، توجه به تفریحات سالم و پرداختن به فعالیت‌های ورزشی از سوی زنان و فراهم‌آوری زمینه این فعالیت‌ها در سطح جامعه برای آنان، می‌تواند راهکاری موثر برای ارتقاء کیفیت زندگی مرتبط با سلامت این گروه از افراد باشد.