بررسی بیولوژیک مشتقاتی از خانواده آمینوپیریمیدون ها به عنوان مهارکننده رشد و القاء آپوپتوز بر روی رده سلولیK562 لوسمی میلوئید مزمن انسان

سابقه و هدف: لوسمی میلوئید مزمن (cml) از شناخته شده‌ترین اشکال لوسمی می‌باشد. امروزه تلاش برای یافتن ترکیبات سنتزی جدید یکی از استراتژی های پایه جهت یافت داروهای جدید برای درمان cml است. در این مطالعه اثرات مهار رشدی و آپوپتوزی 4 ترکیب آمینوپیریمیدونی بر روی رده سلولی لوسمی k562 مورد بررسی قرار گرفته است.مواد و روش ها: در این مطالعه از رده سلولی سرطانی k562 که مدل آزمایشگاهی لوسمی میلوئید مزمن (cml) محسوب می‌شود، استفاده شد. این سلول‌ها پس از تیمار با ترکیبات مورد مطالعه در زمان ها و غلظت‌های مختلف، توسط آزمون دفع رنگ تریپان بلو، مورد بررسی قرار گرفته‌اند. برای تاید القای آپوپتوز توسط این ترکیبات، از آزمون قطعه قطعه شدن dna و تصاویر میکروسکوپ فلئوروسانس استفاده شد.یافته ها: نتایج حاصل از این مطالعه نشان داد که اولاً ترکیبات جدید سنتز شده آمینوپیریمیدونی، باعث مهار رشد وابسته به غلظت و زمان در سلول‌های k562 می‌شوند. ثانیاً این ترکیبات باعث کاهش زیستایی و القای آپوپتوز در سلول‌های k562 می‌شوند. ثالثاً میزان تاثیر این ترکیبات بر سلول‌های k562، بسته به ساختار آن ها، با یکدیگر متفاوت است.استنتاج: به طور کلی با توجه به اثرات مهار رشد و القای آپوپتوز توسط ترکیبات تازه سنتز شده آمینوپیریمیدونی، می‌توان این ترکیبات را به عنوان ترکیباتی جدید و موثر برای مطالعات بیش‌تر در درمان بیماران لوسمی پیشنهاد کرد.