بررسی کیفیت زندگی در بیماران مبتلا به دیابت نوع دو و ارائه یک مدل ساختاری

سابقه و هدف : یکی از مفاهیم بسیار مهم در دیابت نوع دو به عنوان یک بیماری مزمن کیفیت زندگی است که برعملکرد فردی و اجتماعی اثرات گسترده ای دارد . با توجه به عوارض کوتاه مدت، بلند مدت و هزینه های بسیار زیاد اینبیماری، مطالعه حاضر با هدف تعیین کیفیت زندگی این بیماران انجام شد و در نهایت یک مدل ساختاری ارائه گردید.مواد و روش ها : این مطالعه به صورت مقطعی بر روی 250 بیمار دیابتی نوع دو در یزد ا نجام شد در این مطالعه ازاستفاده شد این ابزا ر شامل 34 سوال و 8 بعد محدودیت نقش ناشی از سلامت جسمانی، استقامت بدنی، qolid ابزارسلامت عمومی، رضایت از درمان، علایم رنجوری، نگرانی های مالی، سلامت روانی و رضایت از رژیم غذایی می باشد .تحلیل گردید. amos ( و ( 21 spss ( داده ها با استفاده از نرم افزار( 16یافته ها : در این مطالعه 42 درصد از بیماران مرد و 58 درصد زن بودند .بین کیفیت زندگی با سطح تحصیلات،ارتباط معنی داری وجود داشت بر طبق این مطالعه، حیطه های سلامت عمومی و (p< 0/ درآمد و مصرف سیگار با ( 05استقامت بدنی کم ترین مقدارمیانگین را داشتند. در نتیجه دیابت دراین حیطه ها بیش تر بر کیفیت زندگی بیماران اثرمی گذاشت. در مدل ساختاری، اثر مستقیم استقامت بدنی بر سلامت عمومی ، محدودیت نقش، سلامت روان ورضایت از0) بود. اثر مستقیم سلامت عمومی و محدودیت نقش بر رضایت از /19 ، 0/29 ، -0/ 57 ،0 / درمان به ترتیب برابر با ( 690 معن یدار شدند. اثر غیرمستقیم استقامت بدنی / 0- ) شد. همه اثرات مستقیم در سطح 05 / 0و 13 / درمان به ترتیب برابر ( 300 معنی دار شد. / 0 شد که این اثر در سطح 05 / بر رضایت از درمان برابر با 28استنتاج: دیابت بیماری مزمنی است که برکیفیت زندگی بیماران به شدت ت اثیر می گذارد . هر گونه تلاش درمدل های ساختاری پیش بینی کننده کیفیت زندگی، نقشی معنی داری در حل دشواری های این بیماران ایفا می کند.