بررسی رابطه کیفیت زندگی با رضایت مندی زوجین نابارور با روش تحلیل مسیر

چکیدهسابقه و هدف: آگاهی از کیفیت زندگی توام با رضایت زوجین نابارور علاوه برآن‌که از اطلاعات مهم بهداشتی و اجتماعی محسوب می‌شود، می‌تواند در برنامه‌ریزی‌های بهداشتی و درمانی و مشاوران خانواده جهت ارتقا کیفیت زندگی، بهبود روابط مفید واقع شود. لذا هدف از این پژوهش، بررسی ارتباط کیفیت زندگی با رضایت‌مندی زوجین نابارور مراجعه‌کننده به مراکز فوق تخصصی ناباروری حضرت مریم (س) و مرکز آموزشی و درمانی حضرت امام خمینی (ره) شهرستان ساری بود.مواد و روش‌ها: مطالعه حاضر مطالعه ای توصیفی- تحلیلی از نوع همبستگی می‌باشد که در زوجین نابارور مراجعه کننده به مراکز فوق تخصصی درمان ناباروری شهرستان ساری در حجم نمونه 276 نفر انجام شد. ابزار اندازه‌گیری رضایت زناشویی (پرسشنامه enrich) و ابزار اندازه‌گیری کیفیت زندگی (پرسشنامه کیفیت زندگی) سازمان جهانی بهداشت بود. روش آماری مورد استفاده در دو سطح آمار توصیفی شامل فراوانی، درصد، میانگین و آمار استنباطی مورد استفاده در این مقاله شامل تحلیل مسیر و تحلیل همبستگی بود.یافته‌ها: بررسی‌ها نشان می‌دهد که بین بعد جسمانی کیفیت زندگی و رضایت زوجین میزان بار عاملی استاندارد برابر با 41/0 که این میزان با توجه به مقدار t که برابر با 58/4 است در سطح 05/0 معنی‌دار می‌باشد اما بین بعد روانی کیفیت زندگی و رضایت زوجین میزان بار عاملی استاندارد برابر با 38/0- که این میزان با توجه به مقدار t که برابر با 03/0- است در سطح 05/0 معنی‌دار نمی‌باشد.استنتاج: در بررسی حاضر هر چند کیفیت در ابعاد روانی و محیطی به‌طور مستقیم با رضایت از زندگی رابطه ندارد ولی به‌طور غیرمستقیم با اثرگذاری بر ابعاد دیگر کیفیت، بر روی رضایت تاثیر دارند. لذا مداخله در جهت ارتقاء سطح مطلوبیت کیفیت زندگی در قلب برنامه‌های نظام شبکه پیشنهاد می‌گردد.