بررسی ارتباط فاکتور V لیدن و جهش ژن پروترومبین با سکته قلبی حاد

چکیدهسابقه و هدف: سکته قلبی در افراد جوان پدیده شایعی نیست، اما به علت میزان بالای مرگ و میر ناشی از آن، مسائلروحی و روانی و اقتصادی زیادی همراه دارد. در این مطالعه ارتباط میان فاکتورهای ژنتیکی و غیر ژنتیکی با سکته قلبیحاد در افراد کم تر از 50 سال مورد بررسی قرار گرفته است.مواد و روش ها: مطالعه ی حاضراز نوع مورد- شاهدی بود که روی 101 بیمار کم تر از 50 سال با تشخیص سکته قلبیمراجعه کننده به بیمارستان حضرت فاطمه الزهرا (س) ساری و 101 فرد به عنوان شاهد انجام گرفت. اطلاعات دموگرافیکrflp-pcr لیدن و پروترومبین هر یک از بیماران و گروه شاهد با روش v و عوامل خطر ثبت شد و ژن های فاکتورمورد بررسی مولکولی قرار گرفت.4 درصد ) و در یک / 94 درصد) نرمال، در 10 مورد هتروزیگوت ( 95 / لیدن در 191 نفر ( 55 -v یافته ها: ژن فاکتور6 درصد ) و در گروه شاهد 3 بیمار / 0 درصد) گزارش شده بود . در گروه مورد 7 بیمار ( 9 / مورد نیز هوموزیگوت ( 49نیز در 197 نفر g20210a جهش ژن پروترومبین .(p=0/ لیدن هتروزیگوت بودند ( 27 -v 2/97 درصد) از نظر فاکتور )2 درصد) هتروزیگوت گزارش شده بود که بین دو گروه / 97/5 درصد) از افراد مورد بررسی نرمال و تنها در 5 نفر ( 5 ).(p=0/ اختلاف آماری معناداری مشاهده نشد ( 17در این افراد نسبت به افراد نرمال (g20210a لیدن و پروترومبین v استنتاج: شیوع دو فاکتور ژنتیکی ( فاکتوراختلاف معنی داری نداشت. مطالعات بیشتر جهت لزوم بررسی این فاکتورها در این گروه سنی توصیه می گردد.