مروری بر بروز آلوایمونیزاسیون ناشی از ناسازگاری آنتی ژن های گروه خونی Rh و نقش راه کارهای مولکولی در یافتن واحدهای خونی سازگار

با ایجاد آلوایمونیزاسیون، عمر گلبول‌های قرمز کاهش یافته و نیاز به خون افزایش می‌یابد. تعیین فنوتیپ گلبول‌های قرمز می‌تواند در جلوگیری از بروز آلوآنتی بادی‌های احتمالی ضروری باشد اما در اغلب موارد تعیین دقیق آنتی ژن‌های گروه خونی در بیمارانی که در آن‌ها انتقال خون صورت می‌گیرد به علت وجود گلبول‌های قرمز فرد دهنده خون در گردش خون بیماران، مشکل می‌باشد. تکنولوژی استفاده از dna دانش ما را نسبت به اساس مولکولی بسیاری از آنتی ژن‌های گروه‌های خونی افزایش داده است. این دانش به ما اجازه پیشگویی در مورد پروفایل آنتی ژنی گروه‌های خونی هر فرد را می‌دهد که می‌تواند بر مشکلات استفاده از روش‌های آگلوتیناسیون در تعیین گروه‌های خونی غلبه کند. یکی از مشکلاتی که به صورت نظری درکاربرد dna به دست آمده از گلبول‌های سفید بیمار جهت تعیین ژنوتیپ گروه‌های خونی مطرح می‌باشد، آلودگی احتمالی آن با گلبول‌های سفید فرد دهنده می‌باشد که در کیسه های خونی وجود دارد؛ اما مطالعات صورت گرفته روی گلبول‌های سفید بیماران نشان داد که این سلول‌ها می‌توانند به صورت قطعی در تعیین پلی‌مورفیسم گروه‌های خونی به روش pcr، حتی زمانی که فرد بیمار به تازگی خون دریافت کرده باشد، مورد استفاده قرار گیرند.