شناسایی منابع انتقال سل با روش اپیدمیولوژی ملکولی و کنترل آن

بیماری سل مشکل عمده بهداشتی در سراسر جهان می‌باشد. به طوری که نزدیک به یک سوم جمعیت جهان آلوده به باکتری مایکوباکتریوم توبرکلوزیس می‌باشند و سالانه موجب مرگ 1/3 میلیون نفر در جهان می‌شود. لذا کنترل بیماری سل جزء اولویت‌های سازمان بهداشت جهانی است. جهت کنترل بیماری سل شناخت منابع عفونت ضروری می‌باشد. در بیماری سل مهم‌ترین منبع انتقال عفونت، افراد مبتلا به سل ریوی فعال هستند که از طریق تماس نزدیک و تصادفی می‌توانند افراد مستعد را آلوده نمایند. در ابتلا به سل عوامل خطرساز شامل فاکتورهای میزبان، محیطی و باکتریایی مهم می‌باشند. با به کارگیری اپیدمیولوژی ملکولی که در آن با استفاده از روش‌های انگشت نگاری dna مانند is6110-rflp، اسپولیگوتایپینگ، miru و etr می‌توان منابع انتقال و سویه‌های خاص را که به سرعت گسترش می‌یابند، شناسایی، الگوهای سرایت بیماری را مطالعه نمود و سل ناشی از عود مجدد را از انتقال اخیر تشخیص داد تا با درمان کامل آن‌ها موارد جدید بیماری کاهش یابد.