پروتکل استفاده از داروهای ضد قارچی در درمان عفونت های قارچی تهاجمی

امروزه با وجود پیشرفت هایی در زمینه علوم دارویی و داروهای ضد قارچی ، عفونت های قارچی تهاجمی موجبمرگ و میر بسیاری از بیماران مبتلا به نقص سیستم ایمنی می شوند. قارچ های فرصت طلب کاندیدا و آسپرژیلوس، منجر بهعفونت های پیشرفته و سیستمیک تهاجمی در این افراد م ی شوند. هرچند به طور قابل توجهی وضعیت سیستم ایمنی فردتعیین کننده روند بیماری است، اما برای کنترل این عفونت ها استفاده از داروهای ضد قارچی مور لازم می باشد و درمان ضدقارچی زود هنگام برای نجات این بیماران ضروری می باشد. امروزه تعدادی عوامل ضد قارچی موثر با قابلیت تحمل پذیریبالاتر برای بیمار در دسترس است که در مقایسه با آمفوتریسین ب داکسی کولات بسیار گران قیمت تر می باشد . در درمانتجربی عفونت خونی کاندیدایی، فلوکونازول داروی انتخابی برای بیماران نوتروپنیک بدون سپسیس شدید یا شوکسپتیک بوده و م صرف قبلی داروهای آزولی م ی باشد. آمفوتریسین ب داُکسی کولات یا کاسپوفانژین گزین ه ای برای درمانبیماران با مصرف قبلی دارو های آزولی می باشند. در بیماران نوتروپنیک درمان تجربی با آمفوتریسین ب داُکسی کولاتانتخاب اول در نظر گرفته شده است . برای درمان عفونت های ناشی از گون ه های کاندیدا آلبیکنس،کاندیدا تروپیکالیس وکاندیدا پاراپسیلوسیس، داروی فلوکونازول و برای درمان عفونت های ناشی از کاندیدا گلابراتا و یا کاندیدا کروزئی،داروی آمفوتریسین ب داُکسی کولات یا کاسپوفانژین خط اول درمان توصیه می شود. دستورالعمل مهم درمانآسپرژیلوزیس تهاجمی به صورت درمان اولیه، درمان نجات دهنده و درمان ترکیبی در بیماران بد حال م ی باشد .وریکونازول،کاسپوفانژین (اگر به عنوان درمان اولیه استفاده نشود ) و آمفوتریسین ب لیپوزومی برای درمان بیماران مقاوم بهدرمان توصیه می شود. هم چنین درمان ترکیبی ب ا کاسپوفانژین همراه با وریکونازول و آمفوتریسین ب لیپوزومی باید دربیماران بد حال در نظر گرفته شود . در تصمیم گیری های بالینی برای تجویز یک دارو باید نتایج حاصل از مطالعات و راهکارهای منتشر یافته و هم چنین وضعیت صدور مجور و هزینه های برآوردی آن در نظر گرفته شود.