ساخت و تعیین ویژگی ذرات نانوکامپوزیتی متخلخل سیلیکای مغناطیسی برای کاربردهای پزشکی و بررسی سمیت سلولی آن‌ها

سابقه و هدف: تشخیص به موقع و درمان موثر بیماری‌های صعب‌العلاج از چالش‌های بسیار مهم در زمینه نانوپزشکی است. هدف از این تحقیق، سنتز و تعیین ویژگی‌های ذرات نانوکامپوزیتی سه لایه سیلیکای مغناطیسی با قابلیت به کارگیری هم‌زمان به عنوان عامل حاجب در تصویربرداری تشدید مغناطیسی (magnetic resonance imaging یا mri) و دارورسانی بود. مواد و روشها: در پژوهش حاضر نانوذرات اکسید آهن مگنتیت با روش هم‌رسوبی شیمیایی، لایه اول سیلیکا با استفاده از روش مشابه روش stober و لایه دوم (سیلیکای متخلخل) با روش حذف الگو ساخته شدند. حضور و حذف مولکول‌های سورفکتانت توسط آنالیز مادون قرمز تبدیل فوریه (fourier transform infrared یا ftir)، بررسی اندازه و مورفولوژی ذرات توسط تصویربرداری میکروسکوپ الکترونی عبوری- روبشی با قدرت تفکیک بالا (high resolution-scanning transmission electron microscopy یا hr-stem)، خصوصیات مغناطیسی ذرات توسط دستگاه مغناطیس‌سنج نمونه ارتعاشی (vibrating sample manetometer یا vsm)، ساختار متخلخل با استفاده از روش brunauer-emmett-teller و ساختار بلوری نانوسامانه نیز با آنالیز تفرق اشعه ایکس (xrd یا x-ray diffraction) بررسی شدند. سنجش‌های mtt و ldh برای بررسی سمیت سلولی ذرات سنتز شده استفاده گردید.یافتهها: نانوسامانه سه لایه سنتز شده دارای اندازه 10 ± 180 نانومتر و مساحت ویژه و قطر متوسط حفره ذرات به ترتیب 4/390 مترمربع بر گرم و 01/3 نانومتر بود. مغناطش اشباع نانوسامانه برابر با 5/0 ± 21 واحد الکترومگنتیک بر گرم به دست آمد. بررسی سمیت سلولی نانوسامانه بر دو دودمان سلولی سرطان پروستات اپی‌تلیال چسبنده 145-du و سرطان خون اریترولوکمیک شناور 562k انجام شد. نتایج بررسی سمیت سلولی نشان داد که نانوسامانه به دست آمده در غلظت‌های آزمایش شده سمیت سلولی ایجاد نکردند. استنتاج: نتایج این تحقیق نشان می‌دهد که نانوسامانه سنتز شده دارای قابلیت‌های لازم اولیه برای به کارگیری هم‌زمان به عنوان عامل حاجب برای mri و دارورسانی است.