بررسی میزان سرب، کادمیوم و کروم در برنج های هندی وارداتی و برنج طارم تولیدی استان گلستان

سابقه و هدف: آلودگی به فلزات سنگین یکی از مشکلات مهم زیست محیطی و یکی از نگرانی‌های مهم بهداشت مواد غذایی به شمار می‌آید. برنج یکی از انواع پر مصرف غلات در جهان است که به طور گسترده در رژیم غذایی مردم وجود دارد. در این تحقیق میزان سرب، کادمیوم و کروم در برنج طارم مزارع استان گلستان و مقایسه آن با برنج وارداتی هندی در همان استان بررسی شده است.مواد و روش‌ها: ده برند معروف برنج هندی پرفروش از بازار استان خریداری شد که به صورت کدهای 1 تا 10 شماره‌گذاری شد. هر یک از شهرستان‌های استان گلستان بر اساس موقعیت جغرافیایی، 20 نمونه برنج طارم تهیه گردید که شامل شهرستان‌های گرگان، علی آباد، مراوه تپه، مینودشت، گنبد و گالیکش است. غلظت فلزات مورد نظر در نمونه‌ها توسط دستگاه جذب اتمی سنجیده شد.یافته‌ها: نتایج تحقیق حاضر نشان می‌دهد که به صورت کلی در برنج ایرانی میزان سرب ppm 09/0± 32/0، میزان کادمیوم ppm 05/0± 17/0 و میزان کروم ppm 10/0± 17/0 مشاهده شد و در برنج هندی این مقادیر برای سرب ppm 19/0± 33/0 برای کادمیوم ppm 02/0± 04/0 و برای کروم ppm 11/0± 28/0 به دست آمد. بین مقادیر سرب در برنج ایرانی و هندی از لحاظ آماری تفاوت قابل توجهی وجود ندارد (05/0> p). لیکن در مورد کادمیوم و کروم این تفاوت قابل توجه است به صورتی که در برنج ایرانی میزان کادمیوم بیش‌تر از برنج هندی مشاهده شد (001/0< p) و در برنج هندی میزان کروم بیش‌تر به دست آمد (001/0< p).استنتاج: با توجه به یافته‌های فوق الذکر به نظر می‌رسد تفاوت برنج‌های ایرانی و هندی ببیش‌تر مرتبط با میزان کادمیوم و کروم می‌باشد و میزان سرب تفاوت چندانی ندارد و لذاتوصیه می‌شود با توجه به عوارض تماس طولانی مدت با فلزات سنگین، میزان فلزات سنگین و میزان دریافت هفتگی آن‌ها از طریق سایر محصولات کشاورزی همانند سبزیجات به صورت دوره‌ای مورد ارزیابی قرار گیرد.