بررسی شیوع هپاتیت دارویی و عوامل مرتبط با آن در بیماران مبتلا به سل مراجعه کننده به بیمارستان رازی در طی سال های 1385 تا 1390

سابقه و هدف : مسمومیت کبدی و افزایش بدون علامت مقدار آنزیم های کبدی یکی از عوارض جدی رژیمدرمانی ضد سل بوده که در برخی از موارد منجر به بروز هپاتیت می شود . لذا این مطالعه با هدف تعیین شیوع هپاتیتدارویی و عوامل مرتبط با آن در بیماران مبتلا به سل مراجعه کننده به بیمارستان رازی انجام شده است.85 با تشخیص قطعی - مواد و روش ها: این مطالعه به روش مقطعی روی پرونده تمامی بیماران ی که طی سال های 90سل در بخش عفونی بیمارستان رازی قائم شهر بستری شده اند انجام شد . متغیرهای مورد بررسی شامل سن، جنس، نوعبیماری سل، مصرف داروهای همراه، سط ح پایه آنزیم های کبدی، تغییرات آنزیمی حین درمان، عفونت ه م زمان (مانندهپاتیت های ویروسی – ایدز ) بود. مبنای تشخیص هپاتیت دارویی افزایش حداقل پنج برابری آمینوترانسفرازها بود . اطلاعاتو آزمون دقیق فیشر مورد تجزیه و chi square با استفاده از آزمو ن های spss به دست آمده توسط نرم افزار آماری 170 به عنوان سطح معنی داری در نظر گرفته شد. / کم تر از 05 p تحلیل قرار گرفت و8/ 91 درصد و سل خارج ریوی 3 / 56 درصد مذکر بودند . فراوانی سل ریوی 7 / یافته ها: از 230 بیمار تحت مطالعه 523 درصد از بیماران بیماری / 92 درصد از بیماران مب تلا به سل، از نوع استاندارد بود. 5 / درصد بوده است . نوع درمان در 59 درصد بوده و ارتباط معنی داری بین جنسیت ، نوع سل و نوع / زمینه ای داشتند . میزان شیوع هپاتیت دارویی در این مطالعه 5درمان با هپاتیت دارویی وجود نداشت ولی بین گروه سنی و هپاتیت دارویی ارتباط معن یداری گزارش گردید.استنتاج: نتایج مطالعه حاضر نشان داد که سن بالا یکی از عوامل خطر در ایجاد هپاتیت دارویی به دنبال درمان ضدسل بوده است. به همین دلیل لازم است این دسته از بیماران تحت بررسی منظم بالینی و آزمایشگاهی قرار گیرند.