پروتئین غشایی MDR1 و نقش آن در سیستم ایمنی و اختلالات عصبی

سابقه و هدف: mdr1 امروزه به عنوان شناخته شده‌ترین ترانسپورتر دخیل در مقاومت دارویی در سرطان‌های مختلف مورد توجه قرار گرفته، اما اهمیت این پروتئین در سیستم‌های مختلف بدن و نقش عملکردی آن در سایر بیماری‌ها کم‌تر مورد بررسی واقع شده است. هدف از مطالعه حاضر بررسی نقشmdr1 در سیستم ایمنی و نیز اختلالات عصبی، و امکان استفاده از این پروتئین در درمان بیماری‌های مرتبط می‌باشد.مواد و روش‌ها: مقاله حاضر با استفاده از پایگاه‌های اطلاعاتی pubmed،google scholar ، sciencedirect و elsevier به بررسی 68 مقاله معتبر داخلی و خارجی که در بازه زمانی سال‌های 1998تا 2014 منتشر شده می‌پردازد و در مواردی به تجاربی که گروه ما در دانشگاه اصفهان در خصوص این پروتئین به دست آورده اشاره می شود.یافته‌ها: بیان پروتئین mdr1 در بلوغ سلول‌های دندریتیک و مهاجرت به گره‌های لنفاوی، و هم‌چنین در فرآیند فعال شدن لنفوسیت‌های t نوع cd8+ و cd4+افزایش می‌یابد. در مقایسه با سایر جمعیت‌های لوکوسیتی، سلول‌های nk دارای بالاترین سطح بیان برای mdr1 می‌باشند. فعالیت این پروتئین در سلول‌های naive b گزارش شده هم‌چنین در سلول‌های اندوتلیال مویرگی مغز، درگیر در ایجاد سد خونی - مغزی، به منظور جلوگیری از ورود مولکول های کوچک دارویی و التهابی به داخل سیستم عصبی مرکزی، مشاهده می‌شود. این فعالیت در بیماری‌های گوناگون تخریب کننده سیستم ایمنی کاهش می‌یابد.استنتاج: این مطالعه به شناسایی اهمیت و عملکرد بیان پروتئین mdr1 در سلول‌های سیستم ایمنی و اندوتلیال مویرگی مغز پرداخته است. نقش این پروتئین و عملکرد تغییر یافته آن در بیماری‌های گوناگون تخریب کننده سیستم ایمنی و عصبی، به تفصیل بیان شده است.بی شک شناخت جامع نقش چندجانبه پروتئین mdr1 در تلاش جهت درمان این اختلالات، راه‌گشا خواهد بود.