اثر یک برنامه ورزشی بر تحلیل کینماتیکی راه رفتن در زنان و مردان سالمند مقیم آسایشگاه

سابقه و هدف : کم تحرکی، یک از ویژگی های دوران سالمندی بوده که باعث کاهش کیفیت زندگی در این دورانو ایجاد مشکلاتی برای دیگران می شود. هدف این تحقیق، مقایسه اثر یک برنامه ورزشی بر الگوی راه رفتن زنان و مردانسالمند مقیم آسایشگاه بود.مواد و روش ها: در این مطالعه مقطعی 15 مرد و 15 زن سالمند مقیم آسایشگاه ب ه طور داوطلبانه شرکت نمودند . سنآزمودنی ها بین 65 تا 85 سال بود . احتمال سقوط با پرسشنامه ب رگ، تعداد گام در یک دقیقه (کادنس ) و متغیرهایکینماتیکی راه رفتن (سرعت و زوایای مفاصل مچ، زانو و ران ) به وسیله یک دوربین فیلمبردا ری سونی ونرم افزار اتوکداندازه گیری شد . بعداز 24 جلسه تمرینات قدرتی، تعادلی، استقامتی و پیاده روی با وزنه، اندازه گیری ها تکرار و از.(p < 0/ همبسته مورد تحلیل قرار گرفتند ( 05 t زوجی و t روش های آماریو (p =0/ یافته ها: بعد از تمرین، احتمال سقوط در زنان و مردان سالمند به ترتیب 20 درصد و 12 درصد کاهش ( 000سرعت راه رفتن مردان سالمن د در بعد از .(p =0/ تعداد گام در دقیقه به ترتیب 20 درصد و 10 درصد بهبود یافت ( 01بهبود یافت . تمرینات ورزشی باعث بهبود دامنه (p =0/ و زنان سالمند 45 درصد ( 002 (p =0/ تمرین 19 درصد ( 0001ولی (p=0/ حرکتی مفاصل زانو و مچ به میزان دو درجه در زنان و مردان سالمند شد که از لحاظ آماری معن ی دار نبود ( 3.(p =0/ بهبود زاویه مفصل ران (حدود سه درجه) در هر دو گروه معنی دار بود ( 01استنتاج: تمرینات ورزشی ب ه ویژه راه رفتن با وزنه باعث کاهش ریسک سقوط و بهبود متغیرهای کینماتیکی الگویراه رفتن سالمندان، ب ه ویژه در زنان سالمند می شود. برنامه ورزشی طراحی شده در این تحقیق به سادگی قابل اجرا درآسایشگاه های سالمندان بوده که می تواند باعث بهبود عملکرد سالمندان شود . هم چنین اندازه گیری متغیرهای کینتیکیالگوی راه رفتن سالمندان در قبل و بعد از برنامه های ورزشی خاص توصیه می شود.