بررسی سمیت سلولی نانو ذرات دارویDocetaxel با استفاده ازکشت سلول های سرطانی HepG2

سابقه و هدف: کارسینومای هپاتوسلولار انسانیمی باشد . hcc هدفمند در سطح سلول، بافت یا گیرنده های اختصاصی سلولی یکی از فن آوری های بالقوه برای درمانمی باشد . که توسط روش رادیکال (dtx) docetaxel هدف از این مطالعه بررسی خواص سیتوتوکسیسیته نانوذراتپلیمریزاسیون تهیه شده اند.0/01- 1 عدد سلول در هر چاهک پلیت 96 خانه کاشته شد و سپس مقادیر 50 × مواد و روش ها : تعداد 104میکروگرم بر میلی لیتراز نانو دارو و داروی اصلی پس از یک روز از زمان کشت سلول به آن ها اضافه گردید . سپس تعدادطی زمان های mtt assay سلول های زنده و فعالیت آنزیم دهیدروژناز میتوکندریایی سلول های مزبور با استفاده از روش48 و 72 ساعت مشخص گردید. ،24را توسط نانو hepg مهار قوی و وابسته به غلظت تکثیر سلول های سرطانی 2 ، mtt یافته ها: نتایج حاصل از تستکه با آنالیز آماری ب ه دست آمد برای نانو دارو و (ic دارو نسبت به داروی اصلی نشان می دهد. غلظت های مهاری ( 500 و /20±0/93 ،0/39±0/86 ،1/02±0/ 48 و 72 ساعت ب ه ترتیب شامل 68 ، داروی اصلی در طی زمان های انکوباسیون 245 میکروگرم بر میلی لیتر می باشد. /99±0/ 8/87±0/97 و 76 ،10/39±1/34نسبت به داروی آزاد بر روی dtx استنتاج: شواهد موجود حاکی از سمیت سلولی بیشتر نانو ذرات دارویسلول های سرطانی کبد می باشد بنابراین فرمولاسیون نانو ذرات دارو ی حاصل از این مطالعه م ی تواند ب ه عنوان یک دارویانتخابی مناسب جهت مطالعات تکمیلی آینده در محیط درون تن پیشنهاد شود.