تاثیر فعالیت بدنی بر محتوای پپتید وابسته به ژن کلسی تونین در عصب ترژمینال موش های صحرایی

یک اتساع دهنده قوی عروق مغزی است که رهایش آن از اعصاب ترژمینال نقش مهمی در cgrp : سابقه و هدفپاتوفیزیولوژی میگرن دارد . بنابراین، هدف مطالع ه حاضر بررسی تاثیر تمرینات استقامتی، مقاومتی و قدرتی بر محتوایعصب ترژمینال در موش های صحرایی بود. cgrpمواد و روش ها : بدین منظور، 21 سر موش صحرایی نر به طور تصادفی در چهار گروه کنترل، تمرین استقامتی،تمرین مقاومتی و تمرین قدرتی قرار گرفتند . برنامه تمرین ا ستقامتی دویدن روی تردمیل در این تحقیق 5 روز در هفته ،حداکثر 60 دقیقه در روز و با سرعت حداکثر 30 متر در دقیقه ، برنامه تمرین گروه مقاومتی بالارفتن از فنس توری به ارتفاع2 متر و برنامه تمرین قدرتی شامل بالا رفتن از نردبانی به طول یک متر بود. برنامه های تمرینی بین 10 تا 12 هفته به طولانجامید. 48 ساعت بعد از آخرین جلسه تمرینی حیوانات بیهوش شدند و با شکافتن جمجمه، عصب ترژمینال خارج و درنیتروژن مایع منجمد شد. برای بررسی اثر متغیرهای مستقل بر متغیر وابسته از روش تحلیل واریانس یکطرفه استفاده شد.شد cgrp یافته ها: نتایج تح قیق نشان داد که تمرین قدرتی در مقایسه با گروه کنترل موجب افزایش معن ی دارسایر گروه های تمرینی استقامتی و مقاومتی موجب افزایش معن ی دار این نورپپتید در مقایسه با گروه کنترل . (p =0/03). (p =0/ و ( 57 (p =0/ نشدند (به ترتیب( 35می تواند نقش داشته cgrp استنتاج: به نظر می رسد شدت ت مرین از عوامل کلیدی است که در افزایش محتوایدر عروق مغزی cgrp باشد. بنابراین، پیشنهاد می شود که فعالیت بدنی با شدت متوسط به پایین، احتمالا به رهایش کمتردر این ناحیه می شود. cgrp منجر و موجب کاهش رهایش