بررسی اثرات کرایوپرزرویشن بر سلول های اپی تلیال قبل و بعد از جداسازی از پرده آمنیون انسانی

سابقه و هدف: یکی از تکنیک های جدید در نگهداری طولانی مدت سلول های بنیادی به منظور استفاده از آن ها درسلول درمانی، استفاده از داربست های مختلف برای افزایش بازده کرایوپرزرویشن سلولی است . از مشکلات عمدهکرایوپرزرویش، کاهش تعداد سلول های زنده و ایجاد تمایزهای ناخواسته در سلو ل ها می باشد مطالعه حاضر به منظوربررسی روش های احتمالی کاهش این مشکلات، انجام شد و بدین منظور سلول های اپی تلیال آمنیون انسانی با استفاده ازداربست پرده آمنیون که داربست طبیعی این سلول ها است کرایوپرزرو شدند.مواد و رو شها: در بررسی حاضر پس از تهیه بافت و جداسازی سلو لهای اپی تلیال آمنیون انسانی، سلول ها در دو-196 در نیتروژن مایع به مدت 12 ماه نگهداری شدند °c گروه با داربست و بدون داربست در 24 حالت مختلف در دمایسلول ها، قبل و بعد از کرایوپرزرویشن بررسی شد . (pluripotency) و پس از آن درصد سلول های زنده و میزان پرتوانیمقایسه و آنالیز گردید. (tukey post-test) anova نتایج حاصل با روش آماریدر گروه با داربست نسبت به oct- یافته ها: نتایج حاصل از مطالعه حاضر نشان داد تعداد سلول های زنده و درصد بیان 4گروه بدون داربست بیشتر بود. تعداد سلول های زنده و میزان پرتوانی در سلول هایی که به همراه داربست کرایوپرزرو شدهبودند با سلول های تازه جداشده تفاوت معنی داری نداشت. همچنین حضور گلیسرول در محیط ، میزان بازدهکرایوپرزرویشن را کاهش داد.استنتاج: مطالعه حاضر نشان داد که استفاده از پرده آمنیون به عنوان یک داربست در کرایوپرزرویشن سلول هایاپی تلیال آمنیون انسانی می تواند تعداد سلول های زنده پس از کرایوپرزرویشن را افزایش داده و از ایجاد تمایزهای ناخواستهطی نگهداری طولانی مدت جلوگیری نماید.