مروری بر بیماری لپتوسپیروز در ایران

لپتوسپیروز یکی از بیماری های مشترک انسان و دام می باشد که تقریباً در تمام نقاط جهان به ویژه در مناطق گرمسیریو نیمه گرمسیری و همچنین در نواحی گرم و مرطوب شیوع زیادی دارد. در استان های شمالی ایران ب ه ویژه حاشیه دریایخزر، به واسطه دارا بودن آب و هوای معتدل و مرطوب شرایط انتشار این بیماری بیشتر از سایر نواحی کشور فراهم است .امروزه سیر تحولی بیماری لپتوسپیروز از بیماری سنتی روستاییان که موجب افزایش شیوع آن در نزد شالیکاران، ماهیگ یرانو کشاورزان می شد، تغییر یافته و به عنوان عامل اپیدمی ها در جوامع شهری که از سطح بهداشت مناسبی برخوردار نیستند،تبدیل شده است. هدف از این مطالعه مروری بررسی اپیدمیولوژی، تشخیص، پیشگی ری و درمان بیماری لپتوس پیروز درایران می باشد. شیوع این بیماری در هر منطقه به وضعیت آب و هوایی، موقعیت جغرافیایی، جمعیت حیوانات اهلی ووحشی و بالاخره به وفور آب های سطحی بستگی دارد. تشخیص آزمایشگاهی برای اثبات لپتوسپیروز اهمیت خاصی داشتهمی تواند pcr در تشخیص نهایی بیماری با ارزش است. آزمایشات مولکولی از جمله (mat) آزمون میکروآگلوتیناسیوندر تشخیص زود هنگام بیماری به ویژه هنگاهی که آنتی بادی های اختصاصی گونه ایجاد نشده است حایز اهمیت باشد .آزمایش الیزا نیز نقش مهمی در غربالگری اولیه بیماری دارد. پیشگیری از بیماری نیز با افزایش آگاهی افراد در معرضخطر و پرسنل سیستم های بهداشت و درمان منطق های و جلوگیری از تماس انسان با مواد آلوده و همچنین واکسیناسیوندام ها و حیوانات امکان پذیر خواهد بود.