تاثیر تمرینات ثباتی برمیزان درد، ناتوانی عملکردی و سطح مقطع عضله مولتی فیدوس در زنان مبتلا به کمردرد مزمن غیر اختصاصی

سابقه و هدف : ضعف عضلات تنه و فقدان کنترل حرکتی در عضلات عمقی تنه از جمله مولتی فیدوس یکی ازریسک فاکتورهای مهم در ایجاد کمردرداست، از این رو تقویت این عضلات تاثیر معنی داری در بهبود کمردرد خواهدداشت. هدف از این مطالعه بررسی ت اثیرات تمرینات ثباتی برشدت درد، ناتوانی عملکردی و سطح مقطع عضله مولتی فیدوسدر افراد مبتلا به کمردرد مزمن غیر اختصاصی می باشد.مواد و روش ها: مطالعه حاضر از نوع کارآزمایی بالینی می باشد. در مجموع 30 زن در این مطالعه شرکت کردند . پانزدهنفر مبتلا به کمردرد مزمن با علت نامشخص به عنوان گروه تجربی و 15 نفر بدون هی چ گونه عارضه کمردرد به عنوان گروهکنترل مورد مطالعه قرارگرفتند. گروه تجربی 12 هفته ( 3 بار در هفته) تمرینات ثباتی را دریافت می کردند درحالی که گروه کنترلهیچ مداخله ای دریافت نمی کردند. شدت درد، میزان ناتوانی عملکردی و سطح مقطع عضله مولتی فیدوس ب ه ترتیب با استفادهاز مقیاس دیداری درد، پرسشنامه ناتوانی عملکردی اوسوستری والتروسونوگرافی قبل و بعد از مداخله انداز هگیری شدند.زوجی نشان م یدهد که کلیه متغیرها در گروه تجربی ب ه طور t-test یافته ها: تغییرات درون گروه با استفاد ه از آزمونمستقل در قبل از مداخله اختلاف t-test در همه موارد ). آنالیز بین گروه ها با استفاده از (p < 0/ معنی داری بهبود یافته اند ( 05بعد از مداخله، اختلاف معنی داری .(p < 0/ معنی داری را بین دو گروه در سطح مقطع عضله مولتی فیدوس نشان می دهد ( 05.(p > 0/ بین دو گروه در سطح مقطع عضله مولتی فیدوس یافت نشد ( 05استنتاج: نتایج نشان می دهد که تمرینات ثباتی باعث بهبود درد، کاهش ناتوانی حرکتی و افزایش سطح مقطع عضلهمولتی فیدوس در بیماران مبتلا به کمردرد مزمن غیر اختصاصی شده است . پیشنهاد می گردد مطالعات دیگری با استفاده ازنمونه های بیش تر جهت تایید یافته های مطالعه حاضر انجام گیرد.