بررسی دیدگاه پزشکان عمومی در خصوص نیاز به تغذیه بالینی و نقش آموزش دوره پزشکی عمومی در آن(شهر ساری- سال1387) 13

سابقه و هدف: با توجه به گسترش روزافزون بیماری های مزمن (همچون دیابت، سرطان ها، بیماری های قلبی عروقی،چاقی و ...) امروزه دانش تغذیه در حفظ سلامت مردم و پیشگیری از بیماری ها نقش به سزایی یافته است. آموزش تغذیه بهدانشجویان پزشکی موجب می شود تا در زمان حضور در جامعه به عنوان پزشکان عمومی، توانای ی کافی برای ارایهاطلاعات و خدمات مناسب تغذیه ای به بیماران را داشته باشند . این مطالعه با هدف تعیین نظرات پزشکان عمومی درخصوص نیاز به علم تغذیه در عملکرد بالینی آن ها و نقش دانشکده پزشکی در آموزش تغذیه انجام شده است.مواد و روش ها: این مطالعه به صورت مقطعی و توصیفی- تحلیلی با جمع آوری داده ها از پزشکان عمومی شهر ساری(شاغل در بخش دولتی و خصوصی) انجام شد. ابزار سنجش پرسشنامه ای شامل مشخصات دموگرافیک، سوال ها مربوط بهآگاهی در خصوص تغذیه بالینی و نظر آنان در مورد نحوه آموزش تغذیه بالینی در دوران پزشکی عمومی بود . روایی.(0/ بررسی شد (آلفای کرونباخ برابر 7 test-retest پرسشنامه با بررسی متون و تایید اساتید صاحب نظر و پایایی آن با روشانجام شد. chi-square تجزیه و تحلیل داده ها با استفاده از آمار توصیفی و مقایسه گروه ها با تستیافته ها: از 100 نفر پزشک شرکت کننده در مطالعه 58 درصد مرد بودند و 78 درصد آن ها در مطب یا درمانگاه هایخصوصی فعالیت داشتند. بیش از 80 درصد پزشکان نیاز به دانش تغذیه در کار روزمره را زیاد و خیلی زیاد و 66 درصدمعلوماتشان را برای پاسخ گویی به مشکلات تغذیه ای مراجعین متوسط به پایین گزارش کردند . اطلاعات کافی پزشکان درمورد نیازهای تغذیه در جریان بیماری ها از 14 درصد برای سو تغذیه تا 49 درصد برای فشارخون متغیر بود . بیش از 60درصد پزشکان اطلاعات خیلی کم، کم و متوسط در خصوص دیابت، چاقی، مشکلات تغذیه ای دوران بارداری و کودکانداشتند. بیش از 70 درصد افراد ارایه 2 واحد درس تغذیه در حین تحصیل را ناکافی و کیفیت ارایه آن را نیز متوسط و ضعیفبیان کردند. 59 درصد پزشکان آموزش تغذیه را برای کل دوران آموزش (عمومی و تخصصی ) لازم م ی دانستند و گذراندنواحد تیوری در مقطع علوم پایه و آموزش عملی در مقاطع بالینی و در ارتباط با بیمار را بهترین شیوه آموزشی ذکر کردند.استنتاج: آگاهی ناکافی پزشکان عمومی شاغل در بخش های دولتی و خصوصی و نیاز بالا به دانش تغذیه در ارایهخدمات بهداشتی و درمانی روزمره آن ها، ضرورت تجدید نظر در ارایه واحدهای درسی تغذیه در دوران آموزش پزشکیرا مطرح می کند.