بررسی تظاهرات بالینی سیاه سرفه در کودکان بستری شده در بیمارستان بوعلی سینا ساری در سال های 1391-1387

سابقه و هدف : بیماری سیاه سرفه از دلا یل مسری سرفه های طول کشیده می باشد که برای پیش گیری از ابتلا ی آنواکسیناسیون همگانی کودکان با واکس ن حاوی سلول در کشور ما صورت می گیرد. اما علی رغم واکسیناسیون، هنوز اینبیماری درکودکان نه تنها دیده م یشود بلکه شیوع آن در حال افزایش نیز می باشد. این مطالعه با هدف بررسی فراوانی این بیماریدر اطفال با سرفه های طول کشیده و مقایسه علایم بیماری در کودکان قبل و بعد از سن شروع واکسیناسیون انجام شده است.مواد و روش ها: با طراحی یک م طالعه توصیفی-تحلیلی، کودکانی که بیش از دو هفته سرفه داشته و بیماری ای کهتوجیه کننده سرفه آن ها با شدند د اشتند و تشخیص بالینی سیاه سرفه برای آ ن ها مطرح شد وارد مطالعه شدند . اطلاعاتپرونده بیماران توسط پرسشنامه ای که برای این کار طراحی شده بود استخراج شده، سپس با مراجعه به معاونت بهداشتیو با شاخص های مرکزی و spss دانشگاه نتایج کشت آن ها نیز جمع آوری گشت . در انتها نتایج توسط نرم افزار 17پراکندگی و مجذور کای مورد بررسی قرار گرفتند.15 ماه وارد /86±1/ 57 درصد ) دختر ] با میانگین سنی 9 /1 ) 42 درصد ) پسر و 89 /9) یافته ها: تعداد 156 بیمار [ 6787 درصد ) سرفه قطاری ر ا با میانگین / مطالعه شدند که همگی سابقه سرفه های بیش از دو هفته داشتند اما فقط 137 مورد ( 84 درصد ) از نظر ابتلا به سیاه سرفه کشت مثبت داشتند که 4 مورد از آن ها سن / 6/9 روز نیز ذکر می کردند. 7 مورد ( 4کم تر و 3 مورد سن بیش تر از دو ماه داشتند . اختلاف آماری معنی داری بین فراوانی بیماری و علای م بالینی آن در دو گروهقبل و بعد از دو ماه وجود نداشت.استنتاج: توصیه می شود جهت ایمن سازی کودکان قبل از سن واکسیناسیون، ایمن سازی مادران و جهت ایمن سازیکودکان در سن واکسیناسیون از واکسن های با توانایی بالا و عوارض کم تر بدون سلول در جهت القای ایمنی استفاده گردد.