بررسی میزان بقای پنج ساله بیماران همودیالیزی مراجعه کننده به بخش دیالیز بیمارستان امام خمینی (ره) شهرستان ساری

سابقه و هدف: بیماری مزمن کلیوی یک مشکل سلامت در دنیای امروز است. در بیماری کلیوی مرحله نهایی، بیمارجهت ادامه حیات به درمان های جایگزین کلیه از جمله همودیالیز وابسته است. هدف از انجام این مطالعه، بررسی میزانبقای 5 ساله بیماران تحت درمان با همودیالیز مراجعه کننده به بخش دیالیز بیمارستان امام خمینی (ره) شهرستان ساری بود.مواد و روش ها: این مطالعه بر روی 200 بیمار همودیالیزی که از آبان 1386 تا آبان 1391 به بخش دیالیز بیمارستانامام خمینی (ره) شهرستان ساری مراجعه کردند، انجام شد. تحلیل آماری داده ها با استفاده از روش کاپلان مایر برآورد ومقایسه شد. آنالیز چند متغیری به منظور تعیین مهم ترین عوامل موثر بر پیش آگهی بقای بیماران با log-rank با آزموناستفاده از آنالیز مدل رگرسیون کاکس صورت گرفت.35 ماه و 37 ماه حاصل شد . / 62 سال بود. میانگین و میانه بقا به ترتیب 95 /4±16/ یافته ها: میانگین سنی این بیماران 5در تحلیل تک متغیره با استفاده از روش کاپلان مایر میزان بقا 1 ساله، 2 ساله، 3 ساله، 4 ساله و 5 ساله برای بیماران به ترتیب75 درصد، 63 درصد، 50 درصد، 41 درصد و 23 درصد به دست آمد. در تحلیل چند متغیره با استفاده از مدل رگرسیونکاکس، متغیرهای سن و میانگین آلبومین سرم به عنوان مهم ترین عوامل موثر در بقای بیماران همودیالیزی معرفی شدند.استنتاج: در این مطالعه، مدل رگرسیون کاکس مولی توانمند در تعیین عوامل مهم خطر در بقای بیماران همودیالیزیمعرفی شد. هم چنین با توجه به نتایج به دست آمده از بقای نسبتا پایین بیماران همودیالیزی، نیاز به تشخیص هر چه سریع تربیماری در سنین پایین تر و توجه بیش تر بیماران و خانواده های ایشان به سلامت جسمی به ویژه کلیه ها و معاینات ماهانه وپیگیری مستمر نوبت های همودیالیز به منظور افزایش طول عمر بیماران ضروری به نظر می رسد.