مطالعه مورد- شاهدی کارکردهای اجرایی بیماران دوقطبی یک در مرحله بهبود

سابقه و هدف: کارکردهای اجرایی شامل مجموعه ای از مهارت های شناختی اند که مسیول طراحی، شروع و توالی رفتارپیچیده معطوف به هدف و نظارت بر آن هستند. اگرچه اختلال در این کارکردها در فاز حاد اختلال دوقطبی بدیهی است امامنابع موجود، اختلال آن ها را به عنوان یک اشکال زمین های اساسی در این بیماران مطرح نمود هاند. هدف پژوهش حاضر مقایسهکارکردهای اجرایی و احتمال آسیب به لوب پیشانیبین بیماران دوقطبی یک در مرحله بهبود، با افراد فاقد این اختلال بود.مواد و روش ها: در این پژوهش (علی- مقایسه ای) مورد- شاهدی، جامعه آماری شامل تمام بیماران مبتلا به اختلالدوقطبی نوع یک مراجعه کننده به درمانگاه ویژه بیمارستان ابن سینا ی شهر مشهد از تیر تا آبان ماه 1390 می باشد که به روشنمونه گیری در دسترس تعداد 30 بیمار بر اساس معیار های ویراست چهارم راهنمای تشخیصی و آماری اختلالات روانی بهتشخیص روان پزشک انتخاب شدند. گروه شاهد، 30 نفر از افراد بدون هیچ گونه سابقه ی روان پزش کی بودند . برایدوگروه، آزمون های افسردگی هامیلتون، درجه بندی مقیاس مانیای یونگ و دسته بندی کارت های ویسکانسین اجرا شد .آزمون های آماری تی مستقل و یو من ویتنی تحلیل گردیدند. ،spss داده ها بانرم افزاریافته ها: نمرات گروه شاهد نسبت به مورد در تمامی شاخص های آ زمون ویسکانسین (خطای کل، خطای در جا.(p < 0/ ماندگی و تعداد طبقات) به طور معنی دار بالاتر بود( 05استنتاج: کارکردهای اجرایی بیماران دوقطبی در مقایسه با گروه فاقد اختلال حتی در فاز بهبود با گروه شاهد تفاوتمعنی دار دارد. با توجه به مناسب بودن تست ویسکانسین جهت ارزیابی کارکردهای لوب پیشانی و نتایج گروه مورد نسبتبه شاهد، احتمال آسیب در بیماران مذکور وجود دارد.