بررسی رابطه ورزش با سلامت روان دانشجویان

سابقه و هدف : ورود به دانشگاه منجر به تغییرات عمده ای در زندگی فرد می شود و با فشارها و هیجان های خاصی این دوران همراه است که می تواند سلامت روانی افراد را تحت تاثیر قرار دهد . با این که در مطالعات مختلف ، اثرات متفاوتی از ورزش را بر روی سلامت روان گزارش کرده اند ،‌ هنوز مشخص نیست ورزش هایی که در سطوح دانشگاهی و به طور غیر حرفه ای انجام می شود ، می تواند در بهبود سلامت و بهداشت روانی دانشجویان موثر باشد . در این مطالعه ، سلامت روان دانشجویان ورزشکار دانشگاه علوم پزشکی مازندارن ،‌ با دانشجویان غیر ورزشکار با استفاده از پرسشنامه (symptom checklist - 90 - revised ) scl- 90 - r مقایسه می شود . مواد و روشها : این مطالعه به صورت هم گروهی تاریخی بر روی دانشجویان ورزشکار دختر و پسر ( مورد ) و شاهدان غیر ورزشکار آنان که از نظر سن ، جنس ، وضعیت تاهل ، اسکان ، رشته ، ترم تحصیلی و شغل همسان شده بودند ، در دانشگاه علوم پزشکی مازندارن انجام شده است . سلامت روان در دو گروه فوق با استفاده از پرسشنامه scl - 90 -r سنجیده شده و اطلاعات دموگرافیک آنها نیز ثبت گردید . یافته ها : 70 دانشجوی ورزشکار ( 24 نفر زن ) و 70 دانشجوی غیر ورزشکار ( شاهد ) در مطالعه شرکت کردند . با این که میانگین نمره هر بعد در هر گروه مورد کم تر از گروه شاهد بود ، این اختلاف فقط در ابعاد افسردگی ( پی = 047/0) و افکار پارانوئید (پی = 012/0 ) ، معنادار بود . در معیارهای کلی ، ضریب کلی علائم مرضی gsi( global severity index ) شاخص علائم مثبت ناراحتی pst( positive symptom test ) جمع علائم مرضی مثبت psdi ( positive symptom distress index ) نیز سلامت روانی دانشجویان ورزشکار بهتر از غیر ورزشکار بود ( پی = 00/0) استنتاج : با توجه به نتایج این مطالعه ،‌ فعالیتهای ورزشی بر سلامت روانی اثر مثبت داشته و سطح سلامت روانی در ورزشکاران بالاتر از افراد غیر ورزشکار بوده و به خصوص افسردگی در ورزشکاران کم تربوده است .