واکسیناسیون با دوزاژ اضافی واکسن هپاتیت B در کودکان بدون آنتی بادی حفاظت بخش ، ده سال پس از سری کامل واکسیناسیون، ساری - ایران 84-1383

سابقه و هدف : هدف از این مطالعه ، تعیین وضعیت واقعی پاسخ دهی به واکسن هپاتیت b در تعدادی از کودکان 5/11 ساله ساروی می باشد که ده سال پس از واکسینه شدن بر علیه عفونت هپاتیت b‌، ایمنی سرمی نداشته و با دریافت نوبت یادآور واکسن نیز ایمنی مناسب نشان نداده بودند . مواد و روش ها :‌طی یک مطالعه از میان کودکانی که ده سال قبل ، سری کامل واکسن هپاتیت b رادر دوران نوزادی دریافت کرده بودند ، کودکان حساس به عفونت (‌عیار آنتی بادی کمتر از عیار محافظت کننده ) جدا شدند . ابتدا برای همه کودکان حساس فوق ، یک نوبت واکسن یادآور تجویز گردید . کودکانی که پس از این مرحله نیز حساس مانده بودند ، وارد مطالعه شدند. به کودکان فوق 3 نوبت اضافی ازواکسن هپاتیت bبه فاصله 6/4 هفته از همدیگر تزریق گردید . قبل از تجویز هر نوبت و 6/4 هفته پس از دریافت آخرین نوبت واکسن اضافی ،‌ نمونه سرمی برای بررسی پاسخ ایمنی با روش elisa تهیه شد . یافته ها : همه کودکان پس از دریافت اولین نوبت اضافی واکسن ، پاسخ تشدید یافته ای نشان داده اند . ( عیار قبل از دریافت نوبت اضافی اول 39/3+-8/3 ، پس از نوبت اول 84/27+-89/140، پی = 000/0) تفاوت معنی داری بین میانگین عیار آنتی بادی سرمی پس از دریافت نوبت اول با نویت دوم یا سوم وجود نداشت . استنتاج : نتایج مطالعه نشان داد که در کودکان فوق ، خاطره ایمنی بر علیه هپاتیت b وجود داشته و عدم پاسخ دهی آنان به واکسن نویت یادآور قبلی ، نشانه عدم وجود خاطره ایمنی نبوده است .