اثربخشی خوانش داستان بر افزایش همدلی در دانشجویان پرستاری : یک مطالعه شبه تجربی

سابقه و هدف: ارتباط ودرک متقابل ارایه‌دهندگان خدمات بهداشتی و درمانی با بیمار، نگرانی جدی نظام سلامت است. هدف این مطالعه، ارزیابی و مقایسه خوانش‌ داستان بر افزایش میزان همدلی عمومی وهمدلی با بیمار در دانشجویان پرستاری دانشگاه علوم پزشکی مازندران بود.مواد و روش‌ها: برای این مطالعه شبه‌تجربی 82 نفراز دانشجویان پرستاری دانشگاه علوم پزشکی مازندران در دوگروه 41 نفری شاهد و مورد به روش تصادفی ساده انتخاب شدند. خوانش متن ادبی با توجه به عناصر داستانی زیر نظر مدرس در 6 جلسه  دو ساعته به روش آنلاین، به مدت 6 هفته در یک نیمسال به بحث گذاشته شد. قبل و بعد از جلسه، دانشجویان پرسشنامه همدلی عمومی دیویس و همدلی با بیمار جفرسون را تکمیل‌کردند.یافته‌ها: در این مطالعه، همدلی عمومی و همدلی با بیمار در سه بازه زمانی قبل از مداخله و در دفعه دوم پس از پایان مداخل  و سپس 7 روز پس از پایان مداخله مورد ارزیابی قرارگرفت. نمرات همدلی جفرسون از 44/71 در زمان1 (قبل از مداخله) به 61/37 در زمان 2( پس از مداخله) افزایش یافته و سپس به 57/98در زمان3 (7 روز پس از مداخله) کاهش یافته است، که نشان‌دهنده تاثیر مثبت مداخله می‌باشد. نمرات همدلی دیویس نیز از 51/93 در زمان1 به76/53 در زمان2 افزایش و سپس به 60/13 در زمان 3 کاهش یافته‌اند. برای مقایسه همدلی از آزمون آنالیز واریانس با اندازه‌گیری تکراری استفاده شد، اما قبل از انجام آزمون فرض کوریت، از آزمون ماچلی استفاده شد و چون نتایج معنی‌داری را نشان نداد (0/001>p)، از آزمون گرین‌هوس استفاده و در سه دوره اندازه‌گیری همدلی جفرسون ودیویس در دوگروه کنترل و مداخله، تفاوت معنی‌داری گزارش شد (0/001>p).استنتاج: براساس یافته های مطالعه حاضر، داستان‌خوانی برارتقای حس همدلی عمومی و همدلی با بیمار دانشجویان پرستاری موثر است. برگزاری این شیوه در دانشگاه‌ها، برای آموزش مولفه همدلی پیشنهاد می‌شود.

the effectiveness of story reading on increasing empathy in nursing students: a quasi-experimental study

background and purpose: the communication and mutual understanding between healthcare service providers and patients are serious concerns in the health system. the purpose of this study is to evaluate and compare the impact of reading stories on increasing the level of general empathy and patient empathy in nursing students at mazandaran university of medical sciences.materials and methods: the statistical population of this quasi-experimental study consisted of 82 nursing students, who were divided into two groups of 41 subjects each, an experimental group and a control group, using the simple random method. story reading was carried out in six sessions, each lasting two hours, conducted online over six weeks in a semester. the students completed the davis general empathy questionnaire and the jefferson scale of empathy before and after the sessions.results: in this study, general empathy and patient sympathy were evaluated in three time periods: before the intervention, immediately afterthe intervention, and seven days after the end of the intervention. jefferson sympathy scores increased from 44.71 before the intervention to 61.37 immediately after the intervention and then decreased to 57.98 seven days later, indicating a positive effect of the intervention. davis empathy scores also increased from 51.93 before the intervention to 76.53 immediately after the intervention and then decreased to 60.13 seven days later. to compare empathy levels, the analysis of variance test with repeated measures was used. however, before performing the sphericity hypothesis test, mauchly’s test was conducted. since it was not significant (p < 0.001), the greenhouse-geisser test was used, and a significant difference was reported in the three measurement periods (p < 0.001).conclusion: story reading is effective in improving nursing students’ sense of general empathy and sympathy toward patients. it is recommended that this method be implemented in universities to enhance empathy training.