hla و التهاب چشم در سندروم بهجت

بیماری بهجت (behcet’s disease:bd) یک اختلال التهابی سیستمیک مزمن و عود کننده است که عمدتاً با زخم‌های مکرر دهان، یووئیت (التهاب چشم)، زخم‌های تناسلی و ضایعات پوستی مشخص می‌شود که با بهبودی و تشدید تظاهر پیدا می‌کند. آرتریت، ضایعات گوارشی، واسکولیت، اپیدیدیمیت، و ضایعات سیستم عصبی مرکزی نیز از دیگر تظاهرات در بیماران bd می‌باشد. این بیماری بیش‌تر در مناطق آسیایی مدیترانه‌ای و چین دیده می شود. سن شروع بیماری 20 تا 40 سالگی می‌باشد. گرفتاری چشمی یکی از علل عمده و مهم ناتوانی ناشی از این بیماری و یکی از عوارض مهم آن است، حتی احتمال ایجاد نابینایی کامل نیز وجود دارد. علائم چشمی بیماری بهجت در80-40 درصد موارد بیماری رخ می‌دهد. بهجت چشمی به صورت یووئیت (التهاب چشم) تظاهر می‌کند. یووئیت بیماری شایعی است که عمدتاً جوانان را مبتلا می‌کند و در تعداد قابل توجهی باعث از دست دادن بینایی می‌شود. یووئیت یک بیماری التهابی چشمی شایع و تهدیدکننده بینایی است و شامل چندین عامل هتروژن بالینی است. شیوع انواع مختلف یووئیت به عوامل متعددی مانند سن، جنس، نژاد، توزیع جغرافیایی، عوامل محیطی، ژنتیک، محل آناتومیک فرآیند التهابی (یووئیت قدامی، میانی، خلفی، پان یووئیت)، هیستوپاتولوژی (گرانولوماتوز، غیرگرانولوماتوز)، نوع فرآیند التهابی(حاد، مزمن، عودکننده) و علت (عفونی، غیرعفونی) و عادات اجتماعی بستگی دارد. تحقیقات اپیدمیولوژیک یووئیت برای درک علت و ایمونوپاتوژنز این گروه از بیماری‌ها ضروری است. عوارض شایع چشمی تهدیدکننده بینایی یووئیت بهجت (bu) شامل ادم، غیرپرفیوژن، نئوواسکولاریزاسیون و آتروفی شبکیه و/یادیسک نوری می باشد. در بین مارکر های ژنتیکی متنوع، hla classi، hla-b*5 و زیر کلاس ان hla-b*51 قوی ترین ارتباط را با بیماری بهجت دارد. اما نقش دقیق آن در یووئیت ایدیوپاتیک مشخص نیست. بسیاری از مطالعات ارتباط b*51 را با یووئیت تایید کردند. علاوه بر این، ژن های دیگری نیز در بروز بیماری نقش دارند. این بیماری با hla-b5 و زیرگروه ان ژن b51، به ویژه آلل b*5101 مرتبط است. ارتباط hla-b51 با تظاهرات مختلف bd متناقض گزارش شده است، که تا حدی به‌دلیل زمینه‌های مختلف منطقه‌ای و قومی در مطالعات متفاوت است. hla-b27 شایع‌ترین نوع hla در بیماران مبتلا به یووئیت به‌ویژه در یووئیت قدامی است و بیش‌تر پیش‌آگهی است زیرا بیماران را مستعد ابتلا به بیماری‌های عود کننده می‌کند. ژن‌های درگیر شامل ژن‌های بیان‌کننده اینترلوکین‌ها، کموکاین‌ها، گیرنده‌های کموکاین و فاکتور نکروز تومور و ژن‌های دخیل در سیستم کمپلمان هستند. توزیع جغرافیایی، اشکال خانوادگی، و منشا قومی بیماران مبتلا به بیماری بهجت (bd)، شواهد زیادی به نفع پیشینه ژنتیکی است. اگر چه bd معمولاً به‌صورت پراکنده رخ می‌دهد، تجمع خانوادگی و شیوع بالاتری در خواهر و برادر و والدین بیماران bd مشاهده شده است. اگر چه پاتوژنز دقیق انواع یووئیت مشخص نیست، شواهد واضح و به‌دست آمده از این فرضیه حمایت می‌کند که یووئیت توسط عدم تعادل پاسخ ایمنی ناشی از فعل و انفعالات عفونی، تروما و عوامل محیطی در افراد با زمینه ژنتیکی خاص ایجاد می‌شود. در این فرآیند سلول‌های میلوئیدی ساکن بافت و لنفوسیت‌ها نقش مهمی در شروع و گسترش التهاب چشم بیماری دارند. 

hla and eye inflammation in behçet's syndrome

behçet’s disease (bd) is a chronic multisystem inflammatory disorder characterized mainly by recurrent oral ulcers, ocular involvement, genital ulcers, and skin lesions, presenting with remissions and exacerbations. arthritis, gastrointestinal lesions, vasculitis, epididymitis, and central nervous system lesions are also frequently observed disease manifestations in bd patients. this disease is more common in the asian, mediterranean, and china regions. the age of onset of the disease is 20 to 40 years. eye involvement in uveitis is one of the main factors of disability caused by this disease and one of its important complications thatted to blindness. ocular symptoms of behcet’s disease occur in 40-80% of the etiology of this disease. ocular behcet’s manifests as uveitis (inflammation of the eye). uveitis is a prevalent disease that mainly affects young people. it leads to a significant number of visual losses. uveitis is a common, sight-threatening inflammatory ocular disease and includes multiple heterogeneous clinical entities. the prevalence of various types of uveitis depends upon multiple factors, such as age, sex, race, geographic distribution, environmental influence, genetics, and social habits. epidemiologic research on uveitis is necessary to understand the etiology and immunopathogenesis of this group of diseases. the prevalence of different types of uveitis depends on several factors such as age, sex, race, geographical distribution, environmental factors, genetics, anatomical location of the inflammatory process (anterior, intermediate, posterior uveitis, pan uveitis), histopathology (granulomatous, non-granulomatous), type of inflammatory process ( acute, chronic, recurrent) and cause (infectious, non-infectious) and social habits. common sight-threatening ocular complications of behçet uveitis (bu) include edema, non-perfusion, neovascularization, and atrophy of the retina and/or optic disc. among various genetic markers, class i, hla-b5, and its subclass b51 allele have been reported to have the strongest association with bd, but their roles in idiopathic uveitis are unclear. many studies have confirmed the association of b*51 with uveitis. in addition to this gene, other genes also play a small role in the occurrence of the disease. bd is associated with the b51 subtype of the hla-b5 gene, especially the b*5101 allele. the association of hla-b51 with various manifestations of bd has been reported to be conflicting, partly due to different regional and ethnic backgrounds in various studies. hla-b27 is the most common type of hla in patients with uveitis, especially in the anterior uveitis, and it is mostly prognostic because it renders the patients prone to recurrent disease. genes involved included genes expressing interleukins, chemokines, chemokine receptors, and tumor necrosis factor and genes involved in the complement system. the geographic distribution, the familial forms, and the ethnic origin of patients with behçet’s disease (bd) are many evidence in favor of a genetic background. although bd usually occurs sporadically, familial aggregation and a higher prevalence in siblings and parents of bd patients have been observed. although the exact pathogenesis of specific uveitis entities is not clear, accumulating evidence supports a hypothesis that uveitis is caused by an imbalanced immune response induced by an interplay of infectious, traumatic, and environmental factors in individuals with particular genetic backgrounds. in this process, the tissue-resident myeloid cells and the lymphocytes play an important role in both the initiation and the expansion of ocular inflammation.