مقایسه کیفیت زندگی در بیماران تالاسمی ماژور با و بدون تزریق خون بیمارستان بوعلی سینا ساری سال 1402

سابقه و هدف: تالاسمی، اختلالی رایج در ایران و جهان است. پیشرفت‌های‌ صورت گرفته در زمینه تشخیص و درمان بیماری تالاسمی موجب شد افراد مبتلا به این بیماری بتوانند برای مدت طولانی‌تری زندگی کنند. در این بیماران تزریق‌های مکرر خون با عوارض جسمی متعددی همراه است که می‌توانند سبب اختلالاتی چون افسردگی، اضطراب، استرس شود که این مشکلات با کاهش کیفیت زندگی همراه هستند. لذا این مطالعه با هدف مقایسه کیفیت زندگی در بیماران بتا تالاسمی ماژور با و بدون تزریق خون انجام پذیرفت.مواد و روش‌ها: در این مطالعه توصیفی تحلیلی مقطعی، که با کد اخلاق ir.mazums.rec.1402.18665 دانشگاه علوم پزشکی مازندران انجام شد، 170 بیمار تالاسمی ماژور 18تا60 سال مراجعه کننده به مرکز تالاسمی بیمارستان بوعلی سینا ساری در تابستان 1402 مورد بررسی قرار گرفتند. با توجه به معیار ورود سطح تحصیلات و محدوده سنی جامعه مورد مطالعه 116 بیمار از 170بیمار تالاسمی ماژور مطالعه شدند. با توجه به این‌که به لحاظ آماری تعداد بیماران تالاسمی ماژور با و بدون تزریق خون مراجعه‌کننده به مرکز تالاسمی بیمارستان بوعلی سینا ساری تقریبا برابر هستند. از 116 بیمار با معیار ورود، 58 بیمار تحت درمان با تزریق خون دوره‌ای و 58 بیمار تحت کنترل بدون نیاز به تزریق خون مورد مطالعه قرار گرفتند. بیماران تالاسمی تحت درمان با ترانسفوزیون خون، هر 30-15 روز جهت تزریق و بیمارانی که نیاز به تزریق خون ندارند، هر 1تا 3 ماه برای کنترل به مرکز تالاسمی مراجعه می‌کردند. جهت بررسی کیفیت زندگی از پرسشنامه استاندارد 36 sf استفاده شد. ﭘﺎﻳﺎﻳﻲ ﻭ ﺭﻭﺍﻳﻲ پرسشنامه به ﺯﺑﺎﻥ ﻓﺎﺭﺳﻲ با ضریب آلفای کرونباخ 0/77 تا 0/90 و vitality scale 0/65 گزارش شد. جهت تجزیه و تحلیل متغیرها از شاخص‌های فراوانی، درصد و آزمون t مستقل و آزمون مربعات (کای اسکوئر) استفاده شد.یافته‌ها: از میان بیماران تالاسمی ماژور مطالعه شده، 52 (44/8 درصد) نفر مرد و 64 (55/1 درصد) نفر زن بودند. میانگین سن در گروه با و بدون تزریق خون به ترتیب 8/35±34/75 و 39/33±8/18 سال بود. میانگین سن بین دو گروه تفاوت آماری معنی‌داری نداشت (0/128=p). وضعیت تاهل، شغل و میزان تحصیلات بین بیماران با و بدون تزریق تالاسمی ماژور بررسی شده تفاوت معنی‌داری نداشت. از میان عوارض بالینی بررسی شده، دیابت با تفاوت معنی‌داری در گروه با تزریق خون بیش‌تر بود (0/001=p). از میانگین ضرایب شاخص‌های هشت گانه آزمون 36 sf، زیر مقیاس سلامت عمومی (gh) در بیماران با تزریق خون با میانگین و انحراف‌معیار 20/19±55/79 نسبت به گروه بدون تزریق 21/59±44/05 به‌طور معنی‌داری بهتر بود (0/002=p).استنتاج: پیشنهاد می‌گردد در بیماران تالاسمی خصوصا تالاسمی ماژور با یا بدون تزریق خون، همانند سایر اقدامات کنترل دوره‌ای و درمانی پزشکی، ارزیابی سلامت عمومی و کیفیت زندگی در فواصل منظم انجام شود تا جهت بهبود کیفیت زندگی این بیماران، مداخلات روانشناسی یا روانپزشکی به موقع در زمان مورد نیاز انجام شود. 

comparison of the quality of life in patients with thalassemia major with and without blood transfusion bou ali sina hospital sari 1402

background and purpose: thalassemia is a common disorder in iran and the world. the progress in the field of diagnosis and treatment of thalassemia made these people able to live for a longer period. in these patients, frequent blood transfusions are associated with numerous complications such as depression, anxiety, stress, etc. these problems are associated with a decrease in the quality of life. therefore, this study was carried out to investigate and compare the quality of life in beta-thalassemia major patients with and without blood transfusion.materials and methods: in this study, which was cross-sectional and descriptive-analytical in nature, a total of 170 patients with thalassemia major, aged 18-60, who were referred to the thalassemia center of bo ali sina hospital in sari during the summer of 2014, were examined. the study was conducted with the ethical code ir.mazums.rec.1402.18665 of mazandaran university of medical sciences. according to the inclusion criteria, education level, and age range of the studied population, 116 patients out of 170 thalassemia major patients were studied. considering that the number of thalassemia major patients with and without blood transfusions referring to the thalassemia center of bo ali sina hospital in sari is almost equal, out of 116 patients with inclusion criteria, 58 patients are treated with periodic blood transfusions and 58 patients are under control without the need for transfusions. blood was studied. thalassemia patients are treated with blood transfusion every 15-30 days for injection and patients who do not need blood transfusion every 1-3 months to the thalassemia center for control. sf 36 standard questionnaire was used to check the quality of life. the reliability and validity of the persian questionnaire were reported with cronbach’s alpha coefficient of 0.77 to 0.90 and vitality scale of 0.65. to analyze the variables, frequency indices, percentages, independent t-test, and chi-square test were used.results: among the thalassemia major patients studied, 52 (44.8%) were male and 64 (55.1%) were female. the average age in the group with and without blood transfusion was 34.75±8.35 and 39.33±8.18 years, respectively. there was no statistically significant difference in the average age between the two groups (p=0.128). there was no significant difference in the marital status, occupation, and level of education between the patients with and without thalassemia major injection. among the investigated clinical complications, diabetes was significantly higher in the blood transfusion group (p=0.001). from the average coefficients of the eight indices of the sf 36 test, the subscale of general health (gh) was significantly better in patients with blood transfusion with a mean and standard deviation of 55.79±19.20 than in the non-injection group, 44.05±21.59 (p=0.002).conclusion: it is suggested that in patients with thalassemia, especially thalassemia major, with or without blood transfusion, like other periodical control measures and medical treatment, evaluation of general health and quality of life should be carried out at regular intervals, to improve the quality of life of these patients, timely psychological or psychiatric interventions to be done at the required time.