بررسی شیوع چاقی و اضافه وزن در زنان متاهل در سن باروری استان مازندران و رابطه آن با عوامل اجتماعی و اقتصادی، سال 1399

سابقه و هدف: چاقی یک مشکل بهداشت عمومی رو به افزایش در دنیا است. در این مطالعه، شیوع چاقی و اضافه وزن در زنان متاهل در سن باروری و ارتباط آن با عوامل تجمعی اجتماعی- اقتصادی در استان مازندران مورد بررسی قرار گرفت. مواد و روش‌ها: در این مطالعه توصیفی– همبستگی به روش خوشه ای چند مرحله ای، 540 زن  45-15 ساله تحت پوشش مراکز بهداشتی درمانی استان مازندران در سال 1399 بررسی شدند. نمونه‌ها بر حسب نمایه توده بدن (kg/m2) به سه سطح چاق (30≤)، اضافه وزن (29.9-25) و طبیعی (24.9-18.5) تقسیم شدند. وضعیت اجتماعی-اقتصادی با استفاده از 8 شاخص و روش oaxaca-blinder decompositionتعمیم یافته به سه سطح خوب (نمره بیش‌ترو مساوی 5)، متوسط (نمره 5-3) و ضعیف (مساوی یا کم‌تر از 3) طبقه‌بندی شد ارتباط متغیرهای اجتماعی- اقتصادی یک بار به‌طور جداگانه و یک بار به صورت تجمعی با سطوح مختلف نمایه توده بدن در رگرسیون بایناری مورد بررسی قرار گرفت. یافته‌ها: شیوع چاقی و اضافه وزن به‌ترتیب 23.3 و 48.5 درصد بود. وضعیت اجتماعی- اقتصادی در 26.2 درصد نمونه‌ها خوب، 64.3 درصد متوسط و 9.5 درصد ضعیف بود. بین چاقی زنان با تعداد فرزندان (5.17-1.50 :ci 95 درصد، 2.72 : or) و سابقه چاقی در والدین (0.94-0.19 : ci درصد 95 ، 0.43: or) به ترتیب ارتباط معنی‌دار مثبت و منفی وجود داشت. ارتباط معنی‌داری بین چاقی زنان با وضعییت اجتماعی- اقتصادی تجمعی یافت نشد(p>05.0 ). استنتاج: در این مطالعه، چاقی و اضافه وزن در زنان در سن باروری در همه سطوح اجتماعی- اقتصادی به ابعاد همه‌گیری نزدیک بود. جهت بررسی دقیق‌تر عوامل مداخله‌کننده و توضیح دقیق‌تر علت افزایش روند سریع چاقی در طبقات اجتماعی– اقتصادی مختلف، مطالعات وسیع‌تری پیشنهاد می‌گردد.

prevalence of overweight and obesity in married women of reproductive age and its association with cumulative socioeconomic factors in mazandaran province-iran

background and purpose: obesity is a growing public health concern worldwide. this study examined the prevalence of obesity/overweight and its relation with cumulative socioeconomic risk in women of reproductive age in mazandaran province, iran. materials and methods: in this descriptive correlational study using a multi-stage cluster sampling method, 540 married women aged 15-45 referred to primary health centers in mazandaran province were recruited (2020). body mass index was categorized into three levels: obese (≥30), overweight (25-29.9), and normal (18.5-24.9). socio-economic status was classified using generalized oaxaca-blinder decomposition method. each of the socio-economic variables (8 indicators) was given a score of zero or one, and then the scores were added up. the scores of ≥5, 3-5, and ≤2 were considered good, average, and poor, respectively. the relationship between socio-economic variables and different levels of body mass index was assessed once separately and once cumulatively in binary regression. results: the prevalence of obesity and overweight was 23.3% and 48.5%, respectively. the socio-economic status of 26.2% of the participants was classified as good, 64.3% as average, and 9.5% as poor. there was a significant positive and negative relationship between obesity in women with their number of children (or: 2.72, 95% ci: 1.50-5.17) and obesity in their parents (or: 0.43, 95% ci: 0.19-0.94) respectively. statistical tests did not show significant relationship between women's obesity and their cumulative socio-economic status (p>0.05). conclusion: the prevalence of obesity and overweight among women of reproductive age, regardless of their socio-economic status, has reached epidemic proportions. extensive studies are suggested to better understand the factors that contribute to obesity and to provide a more accurate explanation for the rapid increase in obesity among various socio-economic groups.