مقایسه اثر درمانی ترانگزامیک اسید و اکسی‌توسین در کنترل خونریزی پست پارتوم به دنبال آتونی رحم پس از سزارین: یک مطالعه کارآزمایی بالینی تصادفی

سابقه و هدف: آتونی رحم مسئول 90-75 درصد موارد خونریزی بعد از زایمان می‌باشد که در صورت عدم انجام اقدامات مناسب درجهت اصلاح آن، احتمال مرگ ومیر مادر افزایش خواهد یافت. هدف از این مطالعه تعیین اثر درمانی ترانگزامیک اسید به همراه اکسی‌توسین در کنترل خون ریزی پس از زایمان می باشد.مواد و روش‌ها: این مطالعه به صورت کارآزمایی بالینی تصادفی بر روی 142 زن باردار دچار آتونی رحم پس از سزارین مراجعه کننده به بیمارستان امام سجاد شهر یاسوج در سال1400-1399 انجام شد. بیماران به‌طور تصادفی ساده در دو گروه قرار گرفتند. گروه مداخله (71 نفر) آمپول اکسی‌توسین به میزان 40 واحد در یک لیتر سرم رینگر و آمپول ترانگزامیک اسید به میزان یک گرم در 10 سی‌سی نرمال سالین به‌صورت وریدی آهسته در مدت 1دقیقه دریافت کردند. گروه کنترل (71 نفر) 40 واحد اکسی‌توسین در یک لیتر سرم و 10سی‌سی سرم نرمال سالین به‌صورت وریدی آهسته در مدت 1دقیقه دریافت کردند. سپس میزان حجم خون‌ریزی بر اساس وزن گاز مصرفی و حجم خون جمع‌آوری شده و تعداد واحدهای گلبول‌های قرمز دریافت شده در هر دو گروه مورد ارزیابی قرار گرفت. برای آنالیز داده‌ها، آمار توصیفی آزمون‌های مقایسه نسبت (کای دو) و آزمون t استفاده شد.یافته‌ها: میزان کاهش هموگلوبین در گروه مداخله به‌طور معنی‌داری کم‌تر از گروه کنترل بود (0/007=p). میانگین تغییر وزن گاز در پایان عمل در گروه کنترل (66/8±602/7) در مقایسه با گروه مداخله (81±571/7) بیش‌تر بود (0/014=p). هم‌چنین میانگین حجم خون‌ریزی و تعداد کیسه‌های خون دریافتی در گروه کنترل بیش‌تر از گروه مداخله بود با این حال ارتباط معنی‌داری مشاهده نشد (0/05 p>).استنتاج: تجویز ترانگزامیک اسید همراه با اکسی‌توسین درصورت آتونی رحم، درکنترل خونریزی پس از زایمان درحین سزارین ممکن است موثرتر از اکسی‌توسین به تنهایی باشد.

investigating and comparing the therapeutic effect of tranexamic acid and oxytocin in control of postpartum hemorrhage following uterine atony after cesarean section: a randomized clinical trial

background and purpose: uterine atony is responsible for 75-90% of postpartum hemorrhage, which will increase the probability of maternal mortality if proper measures are not taken to correct it. the aim of this study was to determine the therapeutic effect of tranexamic acid along with oxytocin in controlling postpartum hemorrhage.materials and methods: this clinical trial study was performed on 142 pregnant women referring to imam sajjad hospital in yasouj for delivery in 2019-2020. patients were randomly divided into two groups. the intervention group (71 people) received an ampoule of oxytocin at the rate of 40 units per liter of ringer’s serum and an ampoule of tranexamic acid at the rate of one gram per 10 cc of normal saline in a slow intravenous manner for 1 minute. the control group (71 people) received 40 units of oxytocin in one liter of serum and 10 cc of normal saline as a slow intravenous infusion for 1 minute. then, the bleeding volume was evaluated based on the weight of gas consumed, the volume of blood collected, and the number of red blood cells received in both groups. descriptive statistics of ratio comparison tests (chi-square) and t-test were used for data analysis.results: the decrease of hemoglobin in the intervention group was significantly lower than the control group (p=0.007). the average change in gas weight at the end of the operation was higher in the control group (602.7±66.8) compared to the intervention group (571.7±81)(p=0.014). also, the average bleeding volume and the number of blood bags received in the control group were higher than the intervention group, however, no significant relationship was observed (p>0.05).conclusion: administering tranexamic acid together with oxytocin, in the case of uterine atony, may be more effective than oxytocin alone in controlling postpartum bleeding during cesarean section.