بررسی دید بعد در دانشجویان علوم پزشکی

 سابقه و هدف: دید بعد (استریوپسیس) توانایی درک عمق در فضای بینایی از طریق ادغام حسی تصاویر شبکیه در هر دو چشم است و به‌دنبال درک دو چشمی در مسیرهای خاص بینایی در کورتکس مغز حاصل می‌شود. دانشجویان پزشکی در طول دوره آموزشی خود از انواع ابزارهای تشخیص طبی استفاده می‌کنند و عدم وجود دید بعد طبیعی، می‌تواند بر عملکرد حرفه‌ای آن‌ها تاثیر بگذارد. درک عمق مناسب از نظر آینده شغلی نیز نقش مهمی برای دانشجویان ایفا می‌کند. لذا هدف از این مطالعه تعیین دید بعد با تست تیتموس در افراد با و بدون عیوب انکساری می‌باشد.مواد و روش‌ها: در این مطالعه مقطعی، 115 نفر از دانشجویان پزشکی دانشگاه علوم پزشکی مازندران که دارای معیارهای ورود به مطالعه بودند، به‌صورت تصادفی انتخاب شدند. سپس براساس وجود یا عدم وجود عیب انکساری از طریق رتینوسکوپی، به دو گروه با و بدون عیب انکساری تقسیم شدند. از آزمون تیتموس برای ارزیابی دید بعد استفاده شد. داده‌ها در نرم‌افزار آماری 21spss تحلیل شدند و توزیع دید بعد در گروه‌های مورد مطالعه گزارش شد.یافته‌ها: در مجموع 115 نفر وارد این مطالعه شدند که 55/7 درصد (64 نفر) مرد و 44/3 درصد (51 نفر) زن بودند. میانگین سنی گروه‌های مورد مطالعه برای مردان و زنان به ترتیب 1/88±25/20 و 1/79±24/15 سال بود (p>0.05). 40 شرکت کننده (34/8 درصد) با عیب انکساری و 75 نفر(65/2 درصد) بدون عیب انکساری بودند. میانگین دید بعد در افراد با و بدون عیب انکساری به‌ترتیب 29/59±42/90 و 12/96±29/24 (0/001=p) و در مردها و زنان به ترتیب 20/73±32/12 و 21/85±36/33 ثانیه بر کمان بود(0/293=p). میانگین زمان آزمون در افراد با و بدون عیب انکساری 18/43±57/75 و 18/49±56/0 (0/629=p) و در مردان و زنان به ترتیب 17/82±54/45 و 18/94±59/31 ثانیه (p=0.160), بود.استنتاج: تیتموس آزمونی موثر برای ارزیابی دید بعد افراد با عیب انکساری و بدون عیب انکساری بود. در این مطالعه تفاوت درک عمق بین زن و مرد وجود نداشت. 

stereopsis among medical students

 background and purpose: depth perception (stereopsis) is the ability to perceive depth in visual space through sensory integration of retinal images in both eyes and is achieved through binocular perception in specific visual pathways in the cerebral cortex. medical students use a variety of diagnostic tools during their training, and a lack of normal stereoacuity can affect their professional performance. understanding the appropriate stereopsis also plays a crucial role in their future careers. the purpose of this study was to determine stereopsis using the titmus test in subjects with and without refractive errors.materials and methods: in this cross-sectional study, 115 students at mazandaran university of medical sciences who met the inclusion criteria were randomly selected. based on the presence or absence of refractive errors through retinoscopy, they were divided into symptomatic and asymptomatic groups. the stereopsis was measured by the titmus test. data were analyzed in spss v 21, and the frequency of stereoacuity was reported.results: a total of 115 people enrolled in this study. males accounted 55.7% (n=64) of the subjects and 44.3% (n=51) of the subjects were females. the mean age of male and female participants were 25.20±1.88 and 24.15±1.79 years, respectively (p>0.05). there were 40 (34.8%) students with refractive errors and 75 (65.2%) without refractive errors. the mean values for stereopsis in symptomatic and asymptomatic subjects were 42.90±29.59 and 29.24±12.96 seconds/arc, respectively(p=0.001). these values in males and females were 32.12±20.73 and 36.33±21.85 seconds/arc, respectively (p=0.293). the mean test time was 57.75±18.43 and 56.0±18.49 seconds in symptomatic and asymptomatic subjects (p=0.629), and 54.45±17.82 and 59.31±18.94 seconds in males and females (p=0.160), respectively.conclusion: titmus stereo test was found to be an effective test for evaluating the depth perception of symptomatic and asymptomatic subjects. there was no difference in the stereopsis between males and females in this study.