ارتباط بین فرسودگی شغلی و کیفیت زندگی در کارکنان حوزه سلامت: نتایج اولیه کوهورت سلامت کارکنان دانشگاه علوم پزشکی شهید بهشتی

سابقه و هدف: فرسودگی شغلی به‌عنوان عاملی اساسی باعث تغییر مکرر شغل و محل کار، کاهش کارایی، از دست رفتن نیروی انسانی، تغییرات رفتاری و ایجاد مشکلات جسمانی و روانی در سازمان‌هاست. هدف از انجام این مطالعه، بررسی رابطه کیفیت زندگی کاری با فرسودگی شغلی در کارکنان حوزه سلامت بوده است.مواد و روش‌ها: مطالعه حاضر برگرفته از مرحله اول کوهورت سلامت کارکنان دانشگاه علوم پزشکی شهید بهشتی است که روی 1274 نفر انجام گرفت. ابزار مورد استفاده پرسشنامه‌های استاندارد کیفیت زندگی 26 سوالی سازمان جهانی بهداشت (whoqolbref) و پرسشنامه فرسودگی شغلی ماسلاچ (1985) بوده است. داده‌ها با استفاده از نرم‌افزار stata، آزمون شاپیرو ویلک، ضریب همبستگی اسپیرمن و آزمون رگرسیون خطی تجزیه و تحلیل شدند.یافته‌ها: بین کیفیت زندگی کاری و فرسودگی شغلی کارکنان حوزه سلامت رابطه معکوس و معنی‌داری (0.001= p و 0.234 = r) وجود داشت. از میان ابعاد کیفیت زندگی فقط t متناظر با بتای سلامت جسمانی با ضریب 0.260 در سطح خطای کمتر از 5 درصد معنی‌دار بود (0.026= p). کیفیت زندگی با خستگی عاطفی و مسخ شخصیت رابطه معکوس و معنی‌داری (0.001= p، 0.117 = r و 0.004= p، 0.080 = r) و با عملکرد فردی کارکنان حوزه سلامت رابطه مستقیم و معنی‌داری (0.001= p و 0.116= r) داشت.استنتاج: با توجه به رابطه معنی‌دار و معکوس بین فرسودگی شغلی و کیفیت زندگی، می‌توان با انجام مداخلات موثر و شناسایی عوامل موثر بر ارتقاء کیفیت زندگی کاری به‌خصوص در بعد سلامت جسمانی از فرسودگی شغلی و در نهایت کاهش بهره‌وری آنان، توسط مدیران و متولیان این حوزه جلوگیری کرد.

Relationship between Job Burnout and Quality of Life in Healthcare Workers: Preliminary Results of the Health Cohort of Staff in Shahid Beheshti University of Medical Sciences

Background and purpose: Job burnout is one of the major reasons for frequent job changes that creates physical and mental problems and reduces efficiency and at workplace. This study aimed to investigate the relationship between the quality of working life and job burnout in a large sample of health workers.Materials and methods: The present study was part of the first stage of Health Cohort of Staff in Shahid Beheshti University of Medical Sciences, performed in 1274 participants. The WHOQOLBREF and the Maslach Job Burnout Inventory (1985) were administered. Data were analyzed using STATA applying Shapiro Wilk, Spearman correlation coefficient, and Linear Regression Analysis.Results: There was a significant inverse relationship between the quality of working life andjob burnout (r = 0.234, P= 0.001). Among the dimensions of quality of life, only t corresponding to the beta of physical health (r= 0.260) was found to be significant at the error level of less than 5% (P=0.026). Significant inverse relationship were seen between quality of life, emotional fatigue, and depersonalization (r= 0.117, P= 0.001 and r= 0.080, P= 0.004, respectively) and a significant direct relationship was observed between quality of life and individual performance (r= 0.116, P= 0.001).Conclusion: According to the inverse relationship between job burnout and quality of life, authorities should aim at identifying the factors associated with lower quality of working life, and especially improve physical health to prevent job burnout and ultimately increase productivity.