اثر عصاره گیاه شاتره بر ترمیم زخم های دیابتی موش صحرائی

سابقه و هدف: با توجه به فراوانی برخی گونه‌های بومی گیاهان داروئی درایران و در نظر گرفتن میزان بروز بالای زخم در بیماران دیابتیک، مطالعه به منظور تولید داروهای گیاهی ضروری می‌باشد، لذا این مطالعه به ارزیابی متغیرهای بافتی تاثیر عصاره گیاه شاتره بر روی ترمیم زخم در رت های دیابتی پرداخت.مواد و روش‌ها: در این مطالعه آزمایشگاهی تجربی از 48 موش صحرایی نر که با تزریق داروی آلوکسان دیابتی شده بودند استفاده شد. موش‌ها به طور تصادفی به 4 گروه 12 تایی شامل گروه کنترل منفی (سالم و فاقد درمان)، کنترل مثبت (دیابتی و فاقد درمان)، گروه تجربی اول (دیابتی و درمان پماد اوسرین) و تجربی دوم (دیابتی ودرمان پماد 3 درصد شاتره) تقسیم شدند. در پایان روزهای 3، 7، 14و 21، نمونه زخم به آزمایشگاه هیستوپاتولوژی ارسال و اندازه زخم و شاخص‌های بافتی دراین گروه ها امتیازدهی شد.یافته‌ها: در بررسی گروه‌ها تفاوت آماری معنی‌داری بین گروه تحت درمان عصاره شاتره، در میزان بهبودی در مقایسه با گروه کنترل و درمان اوسرین وجود داشت (0.001>p) و میزان اسکور در برخی از پارامترهای میکروسکوپی در گروه تحت درمان با شاتره، نسبت به پماد اوسرینی بیش‌تر بود.استنتاج: با توجه به یافته های این مطالعه می‌توان نتیجه گرفت استفاده از پماد شاتره اثر کاهندگی آماس و تسریع روند التیام زخم را داشته و در تسریع انتقال از مرحله التهابی به هیپرپلازی فیبروبلاست موثرتراست، در نتیجه با توجه به کارایی، قیمت مناسب و در دسترس بودن این گیاه می‌توان از آن به عنوان دارویی جهت کمک به تسریع التیام زخم استفاده نمود.

Effect of F. parviflora Extract on Wound Healingin Diabetic Rats

Background and purpose: Some native species of medicinal plants are abundantly found in Iran. High incidence of ulcers in diabetic patients necessitates research on herbal medicines with fewer side effects. This study was conducted to evaluate the histological variables of the Fumaria parviflora extract on the repair of ulcers in diabetic rats.Materials and methods: The study was carried out in 48 adult male Wistar rats at 1415 weeks of age, weighing 200 ± 10 gr. Diabetes was induced by injection of alloxan. The animals were randomly divided into 4 groups (n= 12), including negative control group (healthy without any treatment), positive control group (diabetic with no treatment), experimental group I (diabetic treated by eucerin cream), and experimental group II (diabetic treated by a cream containing 3% F. parviflora). Histopathological examination was done at the end of days 3, 7, 14, and 21. The size of the scars and tissue indices were measured in these groups.Results: There was a significant difference between the experimental group II and other groups in the rate of recovery (P <0.001). Compared to experimental group I, the scores for some microscopic parameters were higher in experimental group II.Conclusion: According to current study, topical use of F. parviflora could diminish inflammation and accelerate wound healing. It was also found to be highly efficient in accelerating the transition from inflammatory to fibroblast hyperplasia phase. Therefore, F. parviflora as an efficient lowcost herbal medicine could be used in accelerating wound healing.