تبیین راهبردهای مراقبت از خود و عوامل موثر بر آن در جانبازان مبتلا به اختلال استرس مزمن پس از ضربه جنگ: مطالعه کیفی

سابقه و هدف: خود مراقبتی می‌تواند با توانمند سازی مبتلایان به اختلال استرس پس از سانحه در فرایند بهبودی و سلامت شان موثر واقع شود. از آن‌جا که تصویر واضحی از نحوه خودمراقبتی مبتلایان به اختلال استرس مزمن پس از ضربه ناشی از جنگ وجود ندارد، بنابراین هدف از انجام این مطالعه، تبیین راهبردهای مراقبت از خود در جانبازان مبتلا به اختلال استرس مزمن پس از ضربه جنگ می‌باشد.مواد و روش‌ها: مطالعه حاضر، بخشی از نظریه زمینه‌ای است که در سال 1394 تا 1396 انجام یافت. داده‌ها با استفاده از مصاحبه‌های عمیق نیمه ساختار یافته و یادداشت‌های در عرصه جمع‌آوری شد. 12 رزمنده جانباز و 13 فرد دخیل در خود مراقبتی آنان با روش نمونه‌گیری هدفمند از جانبازستان بقیه ا... اعظم، کلینیک روانپزشکی صدر و مرکز مشاوره غرب تهران در آن مشارکت نمودند. تجزیه و تحلیل داده‌ها طبق روش کوربین و اشتراوس صورت گرفت.یافته‌ها: فروپاشی انسجام وجودی « به عنوان مهم ترین نگرانی جانبازان مبتلا به اختلال پس از ضربه جنگ شناسایی شد. عوامل تاثیرگذار و مداخله‌گر شامل معنویت، دانش فرد، حمایت خانواده و حمایت جامعه و تسهیلات سازمان، ابعاد و پیامد مربوط به بیماری، ساختار شخصیتی، ماهیت و ابعاد مربوط به درمان بیماری و حمایت ناکافی از سوی سازمان به عنوان تسهیل‌کننده‌ها و بازدارنده‌های راهبردهای خود مراقبتی بودند. راهبردهای خود مراقبتی شامل مقابله ناسازگار (فرار و اجتناب، انزواطلبی، سرکوب، رفتار تکانشی) و سازگار (پایبندی به درمان، جستجوی حمایت اجتماعی، تمسک معنوی، تلاش برای حفظ و کسب استقلال) بود.استنتاج: راهبردهای خود مراقبتی جانبازان بر حسب عوامل ساختاری زمینه‌ای می‌توانست متفاوت باشد. منابع حمایتی (خانواده، جامعه و سازمان) می‌توانند در روند خود مراقبتی این گروه از جانبازان با تسهیل کاربرد راهبردهای مقابله سازگار در جهت بازسازی انسجام وجودی شان مداخله نمایند.

Self-Care Strategies and Its Effective Factors in Veterans with Chronic Posttraumatic Stress Disorder: A Qualitative Study

Background and purpose: Selfcare activities can be effective in empowering patients with posttraumatic stress disorder (PTSD) in their recovery and health. There are limited information on selfcare practices undertaken by veterans with chronic PTSD, so, this study aimed at exploring these strategies in this population.Materials and methods: The present study is the part of grounded theory that was carried out during 20152017. Data were collected via semistructured indepth interviews and field notes. Twelve veterans with chronic PTSD and 13 caregivers participated. They were selected via purposive sampling from BaqiyatallahAzam Hospital, Sadr Psychiatric Clinic, and West Tehran Consulting Center. Data were analyzed by Corbin and Strauss approach.Results: The loss of existential integrity was identified as the main concern of veterans with chronic PTSD. Effective and intervening factors in performing selfcare activities included spirituality, personal knowledge, family supports, social supports, and institutional facilities, while the dimensions and outcomes of the disease, personality traits, the nature and dimensions of treatments, and inadequate organizational supports were the barriers to selfcare. Selfcare strategies included incompatible coping (escape or avoidance, isolation, repression and impulsive behavior) and compatible coping (adherence to treatment, seeking social supports, spiritual holding, and attempts to gain and maintain independence).Conclusion: Selfcare strategies of combat veterans with chronic PTSD could be different based on contextualstructural factors. Supportive sources (family, society, and organization) could help in facilitating the use of consistent and effective coping strategies to reconstruct existential integrity.