اثر روان درمانی مثبت نگر بر استرس ادراک شدهو دلایل زندگی مادران دارای فرزند اوتیسم

سابقه و هدف: کودکان اتیستیک دارای مشکلات رفتاری بی‌شماری هستند. این وضعیت استرس فراوانی را بر مادران آن ها وارد می‌کند. این مطالعه با هدف بررسی اثر روان درمانی مثبت نگر بر میزان استرس ادراک شده و دلایل زندگی مادران دارای فرزند مبتلا به اوتیسم شهر ساری انجام شد.مواد و روش‌ها: این مطالعه مداخله ای نیمه‌آزمایشی با طرح پیش‌آزمون-پس‌آزمون با گروه کنترل، بر روی 24 نفر از مادران کودکان اتیستیک مراجعه کننده به مرکز آموزشی کودکان اتیسم نیک‌اندیشان ساری در سال1396 انجام شد. نمونه‌ها به صورت داوطلبانه انتخاب شدند و به صورت تخصیص تصادفی در دو گروه مداخله 12نفره و کنترل 12نفره قرارگرفتند. برنامه مداخله بالینی مثبت‌نگر طی 8 جلسه 90 دقیقه‌ای دو بار در هفته برای گروه مداخله انجام شد. داده ها از طریق پرسش‌نامه مشخصات دموگرافیک و پرسش‌نامه استرس ادراک شده کوهن و دلایل زندگی لینهان جمع‌آوری شد. جهت تحلیل داده‌ها از تحلیل کوواریانس استفاده شد.یافته‌ها: میانگین نمره استرس ادراک‌شده قبل از مداخله در دو گروه آزمون و کنترل تفاوت آماری معناداری نداشت و میانگین نمره استرس ادراک‌شده در گروه آزمون(7.6 ± 21.00) نسبت به گروه کنترل (7.5 ± 27.83)، بعد از مداخله کاهش معنی‌داری داشته است (0.0001>p). اما میانگین نمره دلایل زندگی قبل از مداخله در دو گروه آزمون و کنترل تفاوت آماری معناداری نداشت و میانگین نمره دلایل زندگی در گروه آزمون (15.0 ± 177.50) نسبت به گروه کنترل (17.9 ± 159.17)، بعد از مداخله افزایش معنی‌داری داشته است (0.0001>p).استنتاج: در راستای توجه اختصاصی به مشکلات سلامت روانی مادران دارای فرزند اوتیسم از جمله سطح بالای استرس ادراک شده و کاهش چشم گیر دلایل زندگی، انجام روان درمانی مثبت نگر اثر بخش به نظر می‌رسد. این مداخله برای پیشرفت درمان و کاهش هزینه‌های نگه داری از این کودکان نیز مفید خواهد بود.

Effectiveness of Positive Psychotherapy on PerceivedStress and the Reasons for Living in Mothersof Children with Autism

Background and purpose: Autistic children have many behavioral problems. This situation causes a lot of stress for their mothers. The purpose of this study was to investigate the effect of positive psychotherapy on perceived stress and reasons for living in mothers of autistic children.Materials and methods: This quasiexperimental study with pretest and posttest design was performed in 24 mothers of autistic children attending Sari Nikandishan Children #39;s Autism Center, 2017. The samples were randomly assigned into two groups of intervention (n=12) and control (n=12). Positive clinical program was performed for the intervention group in eight sessions of 90 minutes twice a week. Demographic characteristics were recorded and Perceived Stress Scale and The Linehan Reasons for Living Inventory were administered to collect the data. Statistical analysis was done applying Covariance analysis.Results: Before the intervention, the mean score for perceived stress was not significantly different between the experimental and control groups, but after the intervention the score deresaed singnificantly in intervention group (21.00 ±7.6 vs. 27.83 ±7.5 in control group) (P< 0.0001). The mean scores of reasons for living were not significantly different between the two groups before the intervention. But after the intervention the score showed significant increase in experimental group (177.50 ± 15.0) compared to that of the control group (159.17 ± 17.9) (P <0.0001).Conclusion: Positive psychotherapy seems to be effective in decreasing the mental health problems of mothers of children with autism, including high levels of perceived stress and improving their reasons for living. This intervention would also be beneficial in improving treatment results and reducing child maintenance.