بررسی ژنوتیپی سویه های استافیلوکوکوس اورئوس مقاوم به متی سیلین جدا شده از عفونت ادراری

سابقه و هدف: استافیلوکوکوس اورئوس مقاوم به متی‌سیلین (mrsa)، اخیراً به عنوان علل مهم عفونت‌ دستگاه ادراری (uti) ظهور کرده‌اند. اهداف این مطالعه، تعیین حساسیت آنتی‌بیوتیکی استافیلوکوکوس اورئوس جدا شده از uti و شناسایی وجود meca (عامل مقاومت به متی‌سیلین) و تیپ‌های sccmecبود.مواد و روش‌ها: در این مطالعه مقطعی، 44 ایزوله استافیلوکوکوس اورئوس در پاییز سال 2017 از بیماران مبتلا به uti در دو بیمارستان سنندج در غرب ایران جمع‌آوری شد. حساسیت به 9 آنتی‌بیوتیک و ونکومایسین به ترتیب توسط روش انتشار از دیسک و e تست تعیین شد.meca و تیپ‌های sccmec توسط pcr شناسایی شدند. آمار توصیفی برای ارزیابی داده‌ها استفاده شد.یافته‌ها: ونکومایسین، لینزولید و تری‌متوپریم - سولفامتوکسازول بالاترین حساسیت (بالای 90 درصد) را نشان دادند و به دنبال آن (جنتامیسین 86.4، سفوکسی‌تین 79.5، تتراسایکلین 77.3، کلیندامایسین 75، سیپروفلوکساسین 70.4، اریترومایسین 52.3 و پنی‌سیلین 6.8) درصد قرار گرفتند. ایزوله‌های بیماران بستری، در مقایسه با ایزوله‌های بیماران سرپایی، به آنتی‌بیوتیک‌ها حساس‌تر بودند. از 44 ایزوله، 9 مورد (20.5 درصد) mrsa که از آن‌ها 6 مورد از بیماران سرپایی جدا شدند. 5 از 9 ایزوله mrsa، حامل ژنmeca بودند و از این‌ها، 2 ایزوله حامل sccmecvبودند در حالی‌که 3 ایزوله غیرقابل تیپ‌‌‌بندی بودند.استنتاج: مطالعه ما پیشنهاد می‌کند که تری‌متوپریم - سولفامتوکسازول، ونکومایسین یا لینزولید برای درمان uti ایجاد شده توسط mrsa، می‌توانند عوامل مناسبی باشند. شناسایی mrsa در ادرار، نگرانی جدی است و نیازمند نظارت بر مقاومت دارویی استافیلوکوکوس اورئوس است.

Genotypic Investigation of Methicillin Resistant Staphylococcus aureus Strains Isolated from Urinary Tract Infection

Background and purpose: Methicillin resistant Staphylococcus aureus (MRSA) have recently emerged as major causes of urinary tract infection (UTI). The aims of this study were to determine antibiotic susceptibility of S. aureus isolated from UTI and to detect the presence of mecA (causing resistance to methicillin) and SCCmec types.Materials and methods: In this cross sectional study, 44 S. aureus isolates were collected in autumn 2017 from patients with UTI in two hospitals in Sanandaj, west of Iran. Susceptibility rates to nine antibiotics and vancomycin were determined by disk diffusion method and E test, respectively. The mecA and SCCmec types were detected by polymerase chain reaction (PCR). Descriptive statistics were used to evaluate the data.Results: Vancomycin, linezolid, and trimethoprimsulfamethoxazole showed the highest susceptibility rates (more than 90%), followed by gentamicin (86.4%), cefoxitin (79.5%), tetracycline (77.3%), clindamycin (75%), ciprofloxacin (70.4%), erythromycin (52.3%), and penicillin (6.8%). The isolates from inpatients were more susceptible to antibiotics compared to those from outpatients. Of the 44 isolates, 9 (20.5%) were MRSA, of which 6 were isolated from outpatients. Five of 9 MRSA isolates carried the mecA gene, and of these, two isolates harbored SCCmec V while three were nontypeable.Conclusion: Our study suggests that trimethoprimsulfamethoxazole, vancomycin or linezolid would be suitable agents in treatment of UTI caused by MRSA. Identification of an MRSA isolate in urine is a serious concern and highlights the need for monitoring drug resistance in S. aureus.