بررسی تاثیر آموزش خانواده محور بر میزان امیدواری بیماران مبتلا به نارسایی قلبی

سابقه و هدف: نارسایی قلبی یک بیماری ناتوان‌کننده موثر بر تمام جنبه‌های زندگی است. از آن‌جایی‌که این بیماری، مزمن و غیر قابل درمان می باشد، ممکن است به علت کاهش توانایی‌ها، احساس ناامیدی را داشته باشند. لذا هدف از این مطالعه، تعیین تاثیر آموزش خانواده محور بر میزان امیدواری بیماران مبتلا به نارسایی قلبی می‌باشد.مواد و روش‌ها: این مطالعه به صورت کارآزمایی تصادفی شاهدار می‌باشد. 110 بیمار مبتلا به نارسایی قلبی با روش نمونه گیری در دسترس به دو گروه تخصیص تصادفی شدند. گروه شاهد، مراقبت‌های روتین بیمارستان را دریافت کردند و گروه آزمون علاوه بر آن در طول مدت بستری بیمار به همراه عضو فعال خانواده در سه جلسه 60 دقیقه‌ای در 3 روز آموزش داده شدند. آموزش برای هر فرد و عضو فعال خانواده به صورت چهره به چهره و حضوری و دریافت کتابچه آموزشی بود. ابزار جمع‌آوری اطلاعات پرسشنامه جمعیت‌شناختی و امیدواری میلر (miller) بود که یکبار قبل از آموزش و یکبار 3 ماه بعد از پیگیری تکمیل شد. تجزیه و تحلیل داده‌ها با استفاده از آزمون‌های آماری و نرم‌افزار 20 spss صورت گرفت.یافته‌ها: میانگین و انحراف معیار نمره امیدواری گروه آزمون و شاهد قبل از مداخله به ترتیب 33.15 ±147.52 و 23.5 ±151.63و میانگین و انحراف‌معیار گروه آزمون و شاهد سه ماه بعد از مداخله به ترتیب 37.45 ±173.05 و33.15 ±134.05 گزارش شد. میانگین نمره امیدواری بیماران مبتلا به نارسایی قلبی، قبل از مداخله در گروه‌های شاهد و آزمون تفاوت آماری معنادار نداشت (0.193=p). پس از مداخله، مقایسه میانگین نمره امیدواری این بیماران در گروه‌های شاهد و آزمون معنادار گزارش شد (0.0001=p).استنتاج: آموزش به خانواده به همراه بیمار، توسط پرستار به طور معناداری باعث افزایش امیدواری بیماران می‌شود. این نوع مداخله کم هزینه به اعضای خانواده در امر کنترل بیماری و پیشگیری می‌تواند مفید باشد.

Effect of Family-centered Education on Hope in Patients with Heart Failure

Background and purpose: Cardiac failure is a disabling disease affecting all aspects of life and many patients may feel frustrated due to reduced abilities. The aim of this study was to determine the effect of familycentered education on hope in patients with heart failure.Materials and methods: In a randomized controlled trail, 110 patients with heart failure were selected by objective sampling and randomly assigned to either the control or experimental group. The control group received only hospital routine care and the experimental group, including the patient and an active member of his/her family, attended three 60minute sessions for three days during hospital stay. The experimental group received face to face trainings and an educational booklet. Data was collected using a demographic questionnaire and the Miller Hope Scale before and three months after the intervention. Data analysis was done in SPSS V20.Results: The mean values for hope in experimental and control groups before and after the intervention were 147.52 ± 33.15 and 151.63 ± 23.5 and 173.05 ± 37.45 and 134.05 ± 33.15, respectively. There was no significant difference in the mean score for hope between the two groups before the intervention (P= 0.193). But, after the intervention significant difference was seen in the mean score for hope between the experimental group and controls (P= 0.0001).Conclusion: Training cardiac patients and their families by nurses significantly increased their levels of hope. This lowcost intervention in family members could be of great benefit in controlling and preventing heart failure. (Clinical Trials Registry Number: IRCT2014121413156N10)