بررسی تاثیر کورتیکواستروئید خوراکی در درمان انگشت فنری بیماران دیابتی

سابقه و هدف: شیوع انگشت ماشه ای در افراد دیابتی بالاتر گزارش شده‌است. اثرات تزریق کورتیکواستروئید درون غلاف تاندون در بیماران دیابتی پایین‌تر گزارش شده‌است. این مطالعه با هدف تعیین اثربخشی کورتیکوستروئید خوراکی در درمان انگشت ماشه ای در بیماران دیابتی انجام شده‌است.مواد و روش‌ها: در این بررسی کارآزمایی بالینی، 50 بیمار با پردنیزولون خوراکی به‌صورت 5 میلی‌گرم سه بار در روز، به مدت 2 هفته تحت درمان قرار گرفتند و سپس تحت پیگیری بر اساس معیار کوئینل در هفته های 3 و 6 و 3 ماه بعد قرار گرفتند. آنالیز داده‌ها با استفاده از spss ver.17 و تست آماری repeated measures anova انجام گرفت.یافته‌ها: در پایان دوره سه ماهه پیگیری، 84 از 106 انگشت (79.3 درصد) پس از مصرف کورتیکواستروئید خوراکی بهبود یافتند. کاهش رتبه معیار کوئینل پس از دریافت دارو از نظر آماری معنی‌دار بود (0.001>p). همبستگی مثبت بین طول مدت علائم با شدت بیماری در ماه سوم مطالعه مشاهده شد (0.0001>p و 0.37=r). هم چنین بین تعداد انگشت های درگیر با دوره ی ابتلا به دیابت (0.002=p و 0.425=r)، hba1c (0.024=p و 0.319=r) و 2hpp (0.041=p و 0.29=r) همبستگی مثبت وجود داشت.استنتاج: با توجه به عدم مشاهده عوارض جانبی موضعی با دریافت کورتیکواستروئید خوراکی با دوز مورد نیاز برای درمان انگشت ماشه‌ای در بیماران دیابتی، ما استفاده از این دارو را به عنوان یک گزینه درمانی موثر در درمان انگشت ماشه ای در بیماران دیابتی به ویژه افراد با دوره علائم کم تر از شش ماه، قند خون کنترل شده، علائم خفیف و با درگیری چندین انگشت پیشنهاد می کنیم.

The Effectiveness of Oral Corticosteroids in Improving Trigger Finger in Diabetic Patients

Background and purpose: Evidence suggest high prevalence of trigger finger (TF) in diabetic patients. Corticosteroid injection in the area of tendon sheath thickening is the firstline treatment of choice for TF. However, some studies indicated low efficacy of this method in diabetic patients. This study aimed at investigating the effectiveness of oral corticosteroids in diabetic patients with TF.Materials and methods: In a clinical trial, 50 diabetic patients with trigger finger (n=106 digits) enrolled. The patients were treated with oral prednisolone 5 mg, three times a day for 2 weeks. They were then followed up based on Quinnell grading at 3 and 6 weeks, and 3 months. Data analysis was done in SPSS V17 applying Repeated measures ANOVA.Results: At the end of the threemonth followup, 84 fingers (79.3%) of patients who took oral prednisolone improved. The reduction of Quinnell grading was significant after medication (p<0.001). Positive correlation was observed between symptoms duration and disease severity at third month (r=0.37, p<0.0001). In addition, there were positive correlations between the number of fingers affected and diabetes mellitus duration (r=0.425, p=0.002), HbA1C (r=0.319, p=0.024), and 2HPP (r=0.29, p=0.041).Conclusion: Current study showed no local side effects of corticosteroids in patients receiving oral prednisolone. Therefore, it could be suggested as an influential treatment for trigger finger in diabetic patients, especially those with less than 6 months onset of symptoms, normal blood glucose control, less severity of the symptoms, and higher number of involved fingers. (Clinical Trials Registry Number: IRCT2016060528266N1)