بررسی عوامل پیش بینی کننده کاهش ناتوانی در بیماران مبتلابه درد مزمن تحت درمان چندتخصصی درد

سابقه و هدف: مطالعات اخیر نشان داده‌اند که درمان های چند تخصصی درد در کاهش ناتوانی برخی از بیماران مبتلا به درد موثر هستند. با این حال، نکته قابل تامل این است که تاثیر این نوع درمان بر روی همه بیماران مثبت نیست و تفاوت‌های بین فردی نقش به سزایی در پاسخ دهی افراد به این درمان ها دارند. هدف پژوهش حاضر بررسی عوامل پیشگویی کننده کاهش ناتوانی در بیماران مبتلا به درد مزمن تحت درمان چندتخصصی درد می‌باشد.مواد و روش‌ها: 249 بیمار مبتلا به درد مزمن مراجعه کننده به کلینیک درد شهر کاسل آلمان به مدت 2 هفته تحت درمان‌های چند تخصصی درد قرار گرفتند. پیش از شروع و سه ماه پس از اتمام درمان، فرم اطلاعات دموگرافیک، اطلاعات مرتبط با درد مانند شدت درد و ناتوانی، هم چنین پرسشنامه های افسردگی، فاجعه انگاری و پذیرش درد توسط بیماران تکمیل شدند.یافته‌ها: بر اساس نتایج آزمون رگرسیون چندگانه، بعد از کنترل میزان اولیه درد، ناتوانی و تغییرات ایجاد شده در میزان درد، متغیر روانی پذیرش اولیه یا بهبود آن از مهم ترین عوامل پیش بینی کننده کاهش ناتوانی سه ماه پس از درمان چند تخصصی درد می باشد. 76 درصد از تغییرات نمرات ناتوانی بیمار در مرحله سه ماه پس از اتمام درمان از طریق این مدل پیش بینی می شد.استنتاج: نتایج مطالعه حاضر بر نقش متغیرهای روانی در بهبود ناتوانی بیماران مبتلا به درد مزمن تاکید می کند. از آن جا که عدم پذیرش درد می تواند باعث بروز مشکلات مضاعف برای بیماران مبتلا به درد مزمن گردد، لذا انجام مداخلات روان شناختی در کنار سایر درمان ها می تواند منجر به کاهش هر چه بیش تر احساس ناتوانی در بیماران گردد.

Predictive Factors of Reducing Disability in Multidisciplinary Treatment of Chronic Pain

Background and purpose: Multidisciplinary treatments of chronic pain are found to be effective on reducing disability. However, the effect of this type of treatment is not positive in all patients and interpersonal differences play a significant role in responding to these treatments. We aimed to investigate the predictive factors for reduction in disability after multidisciplinary treatment of patients with chronic pain.Materials and methods: Two hundred and forty nine patients with chronic pain were followed up for three months after a 2week multidisciplinary treatment program in Kassel Pain Center Germany. At baseline and three months later, validated tools were used to assess demographic and painrelated variables such as pain intensity. Also, the scales for disability, depression, catastrophizing, and pain acceptance were completed by the patients.Results: Greater reduction in disability was predicted by baseline pain acceptance and its improvement from pretreatment to the 3month follow up after controlling the baseline pain intensity, disability, and change in pain intensity from pretreatment to the follow up. This model achieved a variance explanation of 76%.Conclusion: The data lend support to the importance of painrelated thoughts and emotions in longterm outcome following multidisciplinary pain treatment. Lower levels of pain acceptance can lead to problems in patients with chronic pain, so psychological interventions alongside other treatments may lead to a greater reduction of disability in these patients.