>
Fa   |   Ar   |   En
   شیوع سرمی هیداتیدوزیس انسانی و بررسی عومل خطر آن در مناطق روستایی شهرستان قائم شهر، سال 1398  
   
نویسنده داودی لطف اله ,کردی شیرافکن ,آزرده مظاهر ,بهادری آرمین ,بهرامی فاطمه ,طبرستانی محمد ,حسین زادگان محسن ,متولی حقی موسی ,عابدیان کاسگری روح‌اله ,سلیمانی عیسی
منبع مجله دانشگاه علوم پزشكي مازندران - 1399 - دوره : 30 - شماره : 190 - صفحه:139 -145
چکیده    سابقه و هدف: هیداتیدوز یکی از شایع‌ترین بیماری‌های انگلی دنیا می باشد که در ایران نیز اندمیک است. در مناطق روستایی احتمال مواجهه بیش‌تری با این عفونت وجود دارد و به‌دلیل این‌که تاکنون هیچ مطالعه سرمی در شهرستان قائم‌شهر انجام نشده بود، این مطالعه با هدف بررسی میزان شیوع سرمی هیداتیدوزیس انسانی و عوامل خطر آن در مراجعه‌کنندگان به مراکز بهداشت روستایی قائم شهر به روش سرولوژی الایزا انجام شد.مواد و روش‌ها: در این مطالعه توصیفی مقطعی در مجموع 403 نمونه سرم جمع‌آوری و بعد از تکمیل پرسشنامه، بررسی آنتی‌بادی ضد اکینوکوکوس‌گرانولوزوس با استفاده از روش سرولوژی الایزا سنجیده شد. نتایج پس از ثبت در نرم‌افزار spss 24، با استفاده از رگرسیون لجستیک تجزیه تحلیل شد.یافته‌ها: از نظر آنتی‌بادی ضد اکینوکوکوس‌گرانولوزوس 11مورد (2.73 درصد) مثبت بودند. از نظر مثبت بودن سرمی بین جنس، مصرف سبزیجات خام و آب غیرکلرینه، ارتباط با خاک و نگه‌داشتن سگ اختلاف معنی‌داری مشاهده نشد(0.05‌p).استنتاج: میزان شیوع در این منطقه با سایر مناطق ایران مطابقت دارد. باتوجه به نتایج به دست آمده، سبک زندگی و متغیرهای موجود در روستاهای قائم‌شهر، مطالعات تکمیلی در دیگر مناطق مازندران که اقلیم مشابهی دارند پیشنهاد می‌شود.
کلیدواژه سرواپیدمیولوژی، اکینوکوکوس‌گرانولوزوس، الایزا، کیست هیداتید، قائم‌شهر
آدرس دانشگاه علوم پزشکی مازندران, مرکز تحقیقات مقاومت میکروبی, گروه بیماری های عفونی, ایران, دانشگاه علوم پزشکی مازندران, مرکز تحقیقات مقاومت میکروبی, ایران, دانشگاه علوم پزشکی مازندران, مرکز آموزشی درمانی رازی قائم‌شهر, ایران, دانشگاه علوم پزشکی مازندران, دانشکده پزشکی, کمیته تحقیقات دانشجویی, ایران, دانشگاه آزاد اسلامی واحد بابل, گروه علوم‌آزمایشگاهی, ایران, دانشگاه علوم پزشکی مازندران, دانشکده پزشکی, کمیته تحقیقات دانشجویی, ایران, دانشگاه علوم پزشکی مازندران, دانشکده پزشکی, کمیته تحقیقات دانشجویی, ایران, دانشگاه علوم پزشکی همدان, دانشکده پزشکی, ایران, دانشگاه علوم پزشکی مازندران, کمیته تحقیقات دانشجویی, گروه انگل شناسی و قارچ شناسی, ایران, دانشگاه علوم پزشکی همدان, کمیته تحقیقات دانشجویی, گروه انگل‌شناسی و قارچ‌شناسی, ایران
پست الکترونیکی eissa_soleymani@yahoo.com
 
   Seroprevalence of Human Hydatidosis and Survey of Risk Factors in Rural Areas of Qaemshahr, Iran 2019  
   
Authors Davoodi Lotfollah ,Kordi Shirafkan ,Azordeh Mazaher ,Bahadori Armin ,Bahrami Fatemeh ,Tabarestani Mohammad ,Hosseinzadegan Mohsen ,Motavalli Haghi Mousa ,Abedian kasgari Rohallah ,Soleymani Eissa
Abstract    Background and purpose: Hydatidosis is one of the most prevalent zoonotic diseases around the world that is endemic in Iran too. In rural areas, there is a higher risk of infection. To the best of our knowledge, no study was done on seroprevalence of hydatidosis in Qaemshahr, north of Iran, so, we aimed to investigate this condition and its risk factors in patients attending Qaemshahr rural health centers using ELISA method.Materials and methods: A total of 403 serum samples were collected. The participants completed a researchermade questionnaire. Then, antiechinococcus granulosus antibody was analyzed using ELISA method. Data analysis was done applying logistic regression in SPSS V24.Results: Eleven cases (2.73%) were found positive for antiechinococcus granulosus antibody. There were no significant differences between seropositivity and gender, consumption of raw vegetable, nonchlorinated water and contact with dog and soil (P>0.05), but significant relationships were seen between antiechinococcus granulosus antibody and abdominal pain and consumption of wild vegetables (P< 0.05).Conclusion: In this study, the prevalence of hydatidosis was similar to other parts of Iran. Further studies considering lifestyle and other variables are suggested in all areas of Mazandaran province with similar climate to Qaemshahr.
Keywords seroepidemiology ,Echinococus granulosus ,ELISA ,Hydatid cyst ,Qaemshahr
 
 

Copyright 2023
Islamic World Science Citation Center
All Rights Reserved