ارزیابی تغییرات پارامتر های کیفی آب در فرایند های مختلف تصفیه خانه آب سطحی (مطالعه موردی: تصفیه خانه آب تهران پارس)

سابقه و هدف: امروزه به دلیل آلودگی منابع آب، تصفیه آب جایگاه مهمی در زندگی انسان دارد. لذا ارزیابی مداوم عملکرد تصفیه‌خانه‌های آب ضروری بوده تا برای ایجاد شرایط بهینه بتوان این مواد را در داخل تصفیه خانه به حداقل رساند.مواد و روش‌ها: در این پژوهش مقطعی توصیفی تحلیلی طی مدت 30 ماه، نمونه‌گیری از آب واحدهای مختلف تصفیه خانه تهران پارس (پیش‌کلرزنی، پولساتور، فیلتراسیون و کلرزنی نهایی) انجام گرفت. به این ترتیب که در هر هفته یک روز را به صورت تصادفی انتخاب کرده، نمونه برداشت شد و ph، دمای آب، کدورت، doc (کربن آلی محلول) و کلروفیل a نمونه‌ها اندازه‌گیری و ثبت شد.یافته‌ها: میانگین درصد حذف کدورت توسط واحدهای پیش‌کلرزنی، پولساتور، فیلتراسیون و کلرزنی نهایی به ترتیب تقریبا برابر (1.74 ±9)، (0.77 ±39)، (0.23 ±44) و (1.74 ±4) درصد و راندمان کلی تصفیه‌خانه برابر 96 درصد بود. میانگین غلظت doc در آب خروجی از تصفیه‌خانه آب تهران‌پارس در فصل بهار، تابستان، پاییز و زمستان به ترتیب برابر (0.16 ±2.37)، (0.32 ±2.94)، (0.07 ±1.74) و (0.16 ±2.17) mg/l بود که این مقادیر (به غیر از مقدار doc در فصل پاییز) بالاتر از حد مجاز توصیه شده (mg/l 2) است. غلظت کلروفیل a در آب ورودی به تصفیه‌خانه در فصل تابستان و بهار نسبت به دو فصل دیگر بالاتر بود.استنتاج: تصفیه‌خانه آب تهران‌پارس راندمان قابل ملاحظه‌ای در کاهش میزان کدورت آب دارد. فرآیندهای پیش‌کلرزنی و کلرزنی نهایی بیش‌ترین اثر را بر کاهش غلظت doc داشته که به دلیل میل ترکیبی بالای ترکیبات آلی با کلر و تشکیل ترکیبات جانبی حاصل از گندزدایی است. بنابراین، پیش‌ازن‌زنی به عنوان یک راهکار در جهت کاهش تولید این ترکیبات آلی خطرناک به جای پیش‌کلرزنی توصیه می‌شود

Changes in Water Quality Parameters in Different Processes of Surface Water Treatment Plant (Case study: Tehranpars Water Treatment Plant)

Background and purpose: Water treatment is of great importance in human life, due to the contamination of water resources. Therefore, continuous evaluation of the performance of water treatment plants is necessary to minimize contamination within the treatment plant in order to create optimal conditions.Materials and methods: A crosssectional descriptive analytic study was performed in Tehranpars water treatment plant. Water samples were collected at different stages (Prechlorination, Pulsator, Filtration and Postchlorination) during 30 months. The samples were randomly taken one day per week and pH, water temperature, turbidity, dissolved organic carbon (DOC), and chlorophyll a contents were measured.Results: Average turbidity removal in prechlorination, pulsator, filtration, and final chlorination units were approximately (9% ±1.74), (39% ±0.77), (44% ±0.23), and (4% ±0.1.74), respectively and the overall efficiency of the treatment plant was 96%. The mean concentrations of DOC in effluent of Tehranpars water treatment plant were 2.37 ±0.16, 2.94 ±0.32, 1.74 ±0.07, and 2.17 ±0.16 mg/L in spring, summer, fall, and winter, respectively. Mean DOC values were higher than limits (2 mg/L) in all seasons except fall. Chlorophyll a concentrations in water entering the treatment plant were higher in summer and spring than other two seasons.Conclusion: Tehranpars water treatment plant showed considerable efficiency in reducing water turbidity. Prechlorination and final chlorination processes had the greatest effect on minimizing DOC concentration due to the high affinity of organic compounds with chlorine and formation of disinfectant byproducts. Therefore, preozonation is recommended as a solution to reduce the production of these hazardous organic compounds rather than prechlorination.