نقش پیش‌ بین خودکارآمدی در تنظیم هیجان و انعطاف پذیری شناختی بر کاهش آشفتگی هیجانی دانشجویان

سابقه و هدف: آشفتگی هیجانی می‌تواند بر افراد تاثیر زیادی بگذارد. از طرفی خودکارآمدی در تنظیم هیجان و انعطاف‌پذیری شناختی، می‌توانند بر میزان آشفتگی هیجانی تاثیر بگذارند. بنابراین هدف پژوهش حاضر بررسی نقش پیش‌بین خودکارآمدی در تنظیم هیجان و انعطاف پذیری شناختی بر کاهش آشفتگی هیجانی دانشجویان بود.مواد و روش‌ها: روش پژوهش حاضر توصیفی و از نوع همبستگی بود. جامعه آماری شامل دانشجویان مشغول به تحصیل دانشگاه علوم پزشکی ایران در سال 1398 بودند که با روش نمونه‌گیری در دسترس تعداد 200 نفر به عنوان آزمودنی انتخاب شدند و به مقیاس خودکارآمدی در تنظیم هیجان bandura و همکاران (1999)، پرسشنامه انعطاف‌پذیری شناختی dennis and vander wal (2010) و مقیاس افسردگی، اضطراب، استرس (dass21) پاسخ دادند. روش تجزیه و تحلیل داده‌ها همبستگی پیرسون و رگرسیون سلسله مراتبی بود و از spss23 استفاده شد.یافته‌ها: نتایج نشان داد که بین خودکارآمدی در تنظیم هیجان با آشفتگی هیجانی و مولفه‌های آن (افسردگی، اضطراب و استرس) رابطه معناداری وجود دارد (r=0.53,p<.001) از لحاط پیش‌بینی‌کنندگی نیز، خودکارآمدی در تنظیم هیجان با میزان پیش‌بینی‌کنندگی 0.28، پیش‌بین خوبی برای کاهش آشفتگی هیجانی است. اما بین انعطاف‌پذیری شناختی با آشفتگی هیجانی و مولفه‌های آن (افسردگی، اضطراب و استرس) رابطه معنی‌داری مشاهده نشد (r=0.01,p>.005). همچنین بین خودکارآمدی در تنظیم هیجان و انعطاف پذیری شناختی نیز رابطه معنی‌داری مشاهده شد (r>0.53,p>.001).استنتاج: نتایج این پژوهش رابطه بین خودکارآمدی در تنظیم هیجان با آشفتگی هیجانی را تایید می‌کند. براین مبنا می‌توان در مسیر کاربردی سازی این نتیجه بر بهبود و حفظ و ارتقا سلامت روان دانشجویان گام برداشت.

redictive Role of Self-efficacy in Emotional Regulation and Cognitive Flexibility on Reducing Emotional Distress in University Students

Background and purpose: Emotional distress highly affects people. Selfefficacy in emotional regulation and cognitive flexibility are among the factors that could affect the level of emotional distress. The aim of this study was to investigate the predictive role of selfefficacy in emotional regulation and cognitive flexibility on reducing emotional distress in university students.Materials and methods: A descriptive correlational study was conducted in 200 students in Iran University of Medical Sciences, 2019, selected via convenience sampling. The participants completed Regulatory Emotional SelfEfficacy (RESE) scale, the cognitive flexibility inventory (CFI), and Depression Anxiety Stress Scale21 (DASS21). Data analysis was done in SPSS V23 applying Pearson correlation and Hierarchical regression.Results: Findings showed a significant relationship between selfefficacy in emotional regulation and emotional distress and its components (depression, anxiety, and stress) (r=0.53, P< 0.01). Selfefficacy in emotional regulation was found to be a good predictor of reducing emotional distress. We observed no significant relationship between cognitive flexibility and emotional distress and its components (r=0.01, P ge;0.05). But, a significant relationship was detected between selfefficacy in emotional regulation and cognitive flexibility (r= 0.53, P< 0.01).Conclusion: Current study proved that there is a relationship between selfefficacy in emotional regulation and emotional distress, therefore, care neededs to be taken to improve, maintain, and promote mental health in students.