بررسی اپیدمیولوزیک لیشمانیوز پوستی و تعیین گونه های عوامل ایجاد کننده آن

سابقه و هدف: لیشمانیوز پوستی در مناطق مختلفی از جهان به خصوص ایران اندمیک است. از مناطق مختلف استان خراسان کانون‌های لیشمانیازیس زئونوتیک و انتروپونتیک با شیوع متفاوت گزارش شده است.. تا کنون هیچ مطالعه‌ای در شهرستان فریمان روی گونه‌های این انگل انجام نشده است، این مطالعه با هدف بررسی ژنوتایپنگ انگل در این منطقه انجام شده است.مواد و روش‌ها: این مطالعه توصیفی مقطعی روی 50 فرد مشکوک به لیشمانیوز پوستی در شهرستان فریمان طی سال های 1394 تا 1395 صورت گرفت. بعد از رنگ‌آمیزی و مشاهده میکروسکوپی سطح تمامی لام‌ها جهت استخراج dna تراشیده شد و به روش (pcr) polymerase chain reaction تعیین گونه انجام گرفت.یافته‌ها: از 50 فرد مشکوک به بیماری لیشمانیوز، 40 نفر(80درصد) به صورت مشاهدات میکروسکوپی و 42 نفر (84درصد) به روش مولکولی آلوده به انگل لیشمانیا تشخیص داده شدند که 13 مورد (31درصد) به لیشمانیا تروپیکا و 29 مورد (69درصد) به لیشمانیا ماژور مبتلا بودند. دو لام منفی از نظر میکروسکوپی با روش pcr مثبت نشان داده شدند. بیش‌ترین سن افراد مبتلا بین 11تا20 سال با فراوانی 28.6 درصد بود و بیش‌ترین محل زخم‌های لیشمانیایی در دست (38.1درصد) و به شکل اولسراتیو (58 درصد) قرار داشت. از 13 بیمار لیشمانیا تروپیکا 75 درصد و 25 درصد به ترتیب در شهر و روستا زندگی می‌کردند. هم‌چنین از 29 بیمار مبتلا به لیشمانیا ماژور 17.2 و 82.8 درصد به ترتیب در شهر و روستا بودند (0.004=p).استنتاج: شهرستان فریمان به عنوان یک کانون لیشمانیازیس زئونوتیک با گونه غالب لیشمانیا ماژور می‌باشد. مطالعه بیش‌تر روی ناقلین و مخازن بیماری جهت کنترل و و یافتن راه‌هایی جهت کاهش تعداد مبتلایان ضروری به نظر می‌رسد.