بررسی فراوانی سندرم متابولیک در بیماران مرد مبتلا به آرتریت روماتویید: یک مطالعه مقطعی

سابقه و هدف: نگرانی های در خصوص همراهی آرتریت روماتویید و سندرم متابولیک وجود دارد. هدف از این مطالعه بررسی فراوانی سندرم متابولیک در بیماران مرد مبتلا به آرتریت روماتویید می باشد. مواد و روش ها: پنجاه مرد مبتلا به آرتریت روماتویید از نظر ویژگی های دموگرافیک و بالینی شامل نمره فعالیت بالینی 28 das ، نمره سلامت عمومی haq ، معیار چشمی درد vas و آزمایشات مورد ارزیابی و از نظر سندرم متابولیک با 50 مرد با سن مشابه مورد مقایسه قرار گرفتند. سندرم متابولیک بر اساس معیارهای برنامه آموزش ملی کلسترول ncep/atp iii و فدراسیون بین المللی دیابت idf تشخیص داده شد. فراوانی سندرم متابولیک در آرتریت روماتویید و گروه کنترل مقایسه شد. آنالیز آماری با استفاده از نرم افزار spss 19 انجام و نتایج با0.05 p<معنی دار تعریف شد.نتایج: میانگین سنی در گروه بیماران 10.2 ±49.04 و در گروه کنترل 9.4±46.12 بود (0.139 =p). فراوانی سندرم متابولیک بر اساس معیار ncep و idf به ترتیب (24%) 12 و (36%) 18 در گروه آرتریت روماتویید و (32%)16 و (36%) 18 نفر در گروه کنترل بود که از نظر آماری معنی دار نبود. هیپرگلیسمی، هیپرکلسترولمی و بالا بودن لیپوپروتئین با دانسیته پایین در گروه کنترل فراوان تر بود(p<0.05).نتیجه گیری: بر اساس مطالعه حاضر،فراوانی سندرم متابولیک در بیماران مبتلا به آرتریت روماتویید مشابه گروه کنترل می باشد ولی این میزان زیاد است. اجزا سندرم متابولیک به صورت روتین باید جهت کاهش ایجاد سندرم متابولیک و عوارض آن پایش شوند تا از عوارض ناشی از آن، در این بیماران کاسته شود.