بررسی تاثیر محلول سیترات پتاسیم در درمان سنگ های ادراری کم تر از 7 میلی متر در کودکان بدون ریسک فاکتورهای ایجاد سنگ

سابقه و هدف: سنگ کلیه اطفال، 7 درصد سنگ‌های کلیه در تمام سنین را تشکیل می‌دهد. این مطالعه به بررسی تاثیر سیترات پتاسیم در درمان سنگ‌های کلیه‌ی کودکان می‌پردازد که در بررسی متابولیک، اختلالی مشاهده نشد.مواد و روش‌ها: در این مطالعه کار‌آزمایی‌بالینی که در مهر 1393 الی فروردین 1395 در بیمارستان بوعلی ساری انجام شد، بیماران کم‌تر از 16 سال که در سونوگرافی انجام شده، تشخیص سنگ کلیه یا مجاری ادراری برای آن‌ها داده شد و اندازه سنگ مساوی یا کم‌تر از 6 میلی، بدون عفونت ادراری و بررسی متابولیک آن‌ها طبیعی بود، مورد بررسی قرار گرفتند. بیماران در دو دسته دریافت‌کننده محلول سیترات پتاسیم (47 نفر) و بدون دریافت دارو (33 نفر) قرار گرفتند. نتایج در نرم‌افزار 22spss وارد و آنالیز شد.یافته‌ها: تعداد 149 بیمار مبتلا به سنگ کلیه و مجاری ادرار که از این تعداد 80 نفر در مطالعه ما قرار گرفتند. از نظر تعداد سنگ، بهبودی در 76 درصد از گروه اول و 57 درصد از گروه دوم مشاهده گردید(0.429p).از نظر بزرگ‌ترین سایز سنگ، بهبودی در 79 درصد بیماران گروه اول و 73 درصد گروه دوم مشاهده شد(0.633=p). از نظر مجموع سایز، بهبودی در 82 درصد بیماران گروه اول و 73 درصد بیماران گروه دوم دیده شد(0/449=p). در هیچ‌یک از این موارد، تفاوتی بین دو گروه مشاهده نگردید.استنتاج: درمان دارویی با سیترات پتاسیم در اکثر بیماران مبتلا به سنگ‌های کلیه کوچک‌تر از 7 میلی‌متر که ریسک فاکتور متابولیک ایجاد سنگ را ندارند، منجر به بهبودی می‌گردد، ولی میزان بهبودی در این بیماران تفاوت قابل ملاحظه‌ای با کسانی که تنها درمان‌های حمایتی دریافت می‌دارند، مشاهده نشد.