تاثیر دعا بر میزان افسردگی مادران دارای نوزاد نارس بستری در بخش مراقبت ویژه نوزادان

سابقه و هدف: افسردگی پس از زایمان یک مشکل جدی و قابل پیشگیری با تاثیر گسترده است. بر طبق تحقیقات، 44 درصد مادران دارای نوزاد نارس بستری، علائم احساسی مانند افسردگی و بی قراری را نشان می‌دهند. در این میان، مذهب به عنوان یک رویکرد مکمل مطرح بوده و دعا بیش‌ترین منبعی است که افراد در شرایط سخت استفاده می‌کنند. هدف مطالعه حاضر، تعیین تاثیر دعا بر میزان افسردگی مادران دارای نوزاد نارس بستری در بخش مراقبت ویژه نوزادان است.مواد و روش‌ها: در این کارآزمایی بالینی، 60 مادر دارای نوزاد نارس، به طور تصادفی به دو گروه مداخله (30 نفر) و کنترل (30 نفر) تقسیم شدند. در گروه مداخله، دعا یک روز بعد از حضور مادر در بخش ویژه و به مدت هفت روز اجرا شد. ابزار پژوهش در این مطالعه شامل پرسشنامه اطلاعات دموگرافیک، پرسشنامه scl90، dass 21 و پرسشنامه دعا بود. تجزیه و تحلیل داده‌ها با استفاده از spss ویرایش 11.5 و آزمون‌های آماری t مستقل، آنالیز واریانس، من ویتنی و t زوجی انجام شد.یافته‌ها: دو گروه از نظر تمامی مشخصات فردی (سن مادر، نوع زایمان، دفعات بارداری، تعداد زایمان، سقط، تعداد فرزند و....) و نوزادی (جنس، آپگار و.....) به جز وزن بدو تولد نوزاد (0.045 =p) همگن بودند. در پایان مداخله، مقایسه نمره افسردگی بین دو گروه تفاوت آماری معنی‌دار وجود نداشت (0.118=p)، اما یک ماه بعد، تفاوت آماری معنی‌دار بود (0.047=p).استنتاج: دعا می‌تواند در پیشگیری از افسردگی مادر دارای نوزاد نارس موثر باشد