بررسی اثرات سلولی نارنجین برپیشگیری از سمیت ژنتیکی ناشی از میفه پریستون بر روی لنفوسیت های خون محیطی انسان

سابقه و هدف: میفه پریستون یک استروئید صناعی خوراکی با فعالیت های آنتی گلوکوکورتیکوییدی و آنتی پروژسترونی است. لذا استفاده از میفه پریستون درطی دوران بارداری می تواند برای خانم های باردارخطرناک باشد چرا که منجر به آسیب های سیتوژنتیکی و در نتیجه سقط جنین می شود. ترکیبات فلاو نوییدی مثل نارنجین دارای خاصیت آنتی اکسیدانی هستند و سبب از بین بردن رادیکال های آزاد مختلف می شوند و از آن جایی که این ترکیب در ایران فراوان است، این مطالعه با هدف بررسی اثرات سلولی نارنجین در برابر آسیب های سیتوژنتیکی ناشی از میفه پریستون بر روی لنفوسیت های خونی با روش میکرونوکلئوس انجام شد.موادوروش ها:در این مطالعه تجربی با استفاده از سرنگ آغشته به هپارین ml5 از نمونه خون وریدی از 5 داوطلب مرد سالم و غیرسیگاری تهیه گردید. غلظت های مختلف نارنجین و بعد از آن μg/ml43 از دوز آسیب زای میفه پریستون به سلول تزریق شدند. جهت ارزیابی تولید میکرونوکلئوس در لنفوسیت های دوهسته ای مهارشده در سیتوکینز، لام تهیه و با میکروسکوپ نوری بررسی شد. با استفاده از نرم افزار spss و آزمون anova (posttest:tukey)، مقادیر مختلف میانگین ها با هم مقایسه شدکه p<0.05 به عنوان معنی داری درکار آمده است.یافته ها: بالاترین میزان میکرونوکلئوس مربوط به گروه کنترل مثبت به مقدار 1/528±17/67 وکم ترین میزان میکرونوکلئوس مربوط به گروه نارنجین با دوز 232μg/ml به مقدار 1.33+0.5774 می باشد (p<0.05). دوز (232μg/ml) نارنجین به همراه میفه پریستون باعث تغییرات قابل ملاحظه ای در تعداد هسته های میکرونوکلئوس در مقایسه با نمونه بدون نارنجین شده است.استتنتاج: نارنجین یک آنتی ژنوتوکسیک قوی در برابر آسیب های ناشی از میفه پریستون می باشد. بنابراین احتمالاً می توان از آن به عنوان یک عامل محافظتی در برابر اثرات سمی میفه پریستون استفاده کرد.

Cellular Effects of Naringin in Prevention of Genotoxicity Caused by Mifepristone on Human Blood Lymphocytes

Background and purpose: Mifepristone is an oral synthetic steroid with antiglucocorticoid and antiprogesterone activities. Therefore, it could be dangerous during pregnancy since it causes cytogenetic damage and, consequently, abortion. Flavonoid compounds such as naringin have antioxidant properties and eliminate various free radicals. Naringin is abundantly found in Iran, so, we investigated its cellular effects against cytogenetic damage caused by mifepristone on blood lymphocyte using micronucleus method.Materials and Methods: In this experimental study, 5ml Venous blood were collected from 5 healthy and nonsmokers using heparin syringe. Different naringin concentrations followed by 43 micro;g/ml damage dose of mifepristone were injected to the cells. To evaluate the production of micronucleus in restrained binucleated lymphocytes in cytokine, the slides were prepared and evaluated by optical microscopy. The mean values were compared applying ANOVA test (posttest: Tukey) in SPSS and p<0.05 was regarded significant.Results: The highest frequency of micronucleus was observed in the positive control group (17.67±1.528) and the lowest was seen in the naringin group at 232 micro;g/ml (1.33+0.5774) (P<0.05). Naringin (232 micro;g/ml) with mifepristone led to significant changes in the number of micronucleus nuclei compared to the sample without naringin.Conclusion: Naringin is a potent antigenotoxin against the damage caused by mifepristonethan, therefore, it could be used as a protective agent against the toxic effects of mifepristone.