بررسی اثرات بافتی تغذیه با منابع مختلف آهن و روی (نانو ذره و شکل معدنی) در ماهی کپور معمولی (cyprinus carpio)

زمینه و هدف: با گسترش نانو تکنولوژی و مهندسی مواد، نانو ذرات مختلفی با خصوصیات تازه و نو ظهور ساخته شده و علی رغم این که پتانسیل اثرات سمی آن ها در بسیاری از مواد ناشناخته است، این مواد کاربرد های روز افزون نیز یافته اند. از این رو در تحقیق حاضر به بررسی اثرات بافتی تغذیه با منابع مختلف آهن و روی در ماهی  کپور معمولی (cyprinus carpio) پرداخته شد. روش بررسی: برای این منظور ابتدا تعداد 420 قطعه ماهی کپور معمولی (با میانگین وزن اولیه 4.7±45 گرم) تهیه گردید، سپس ماهیان ضدعفونی و به مدت 10 روز با شرایط آزمایش گاهی سازش یافتند. پس از آن ماهیان به صورت تصادفی به هفت گروه تقسیم شدند، گروه اول به عنوان شاهد در نظر گرفته شد و سایر گروه ها به ترتیب مقادیر 10، 50 و 100 میکرو گرم از نانوذرات آهن و روی را در هر گرم غذا به مدت 60 روز دریافت کردند.یافته ها: مطالعات میکروسکوپی اندام های مورد مطالعه (کبد، کلیه) نشان داد که با افزایش میزان نانو ذرات، آسیب های هیستو پاتولوژیک در کبد بیش تر می شود، اما سلول های بافتی در مقادیر متوسط و کم هر دو نانوذره و در مقدار بالای نانوذره آهن با برداشتن عامل القایی می توانند دوباره فعالیت فیزیولوژیک خود را از سر بگیرند اما در مقدار بالا روی این ترمیم بافتی بر خلاف نانو ذرات آهن به صورت برگشت پذیر نبود.بحث و نتیجه گیری: از نتایج فوق چنین می توان استنباط کرد که افزایش مقدار نانو ذرات مورد نظر می تواند از عوامل موثر در افزایش آسیب های بافتی بر بافت اندام های مورد مطالعه باشد.

histological effects of feeding with different sources of zinc and iron (nano-particles and mineral form) in common carp (cyprinus carpio)

background and objective: with the development of nanotechnology and materials science, however, these materials also have been used increasingly with the potential toxic effects of many unknown substances and many nano-particles were built with new properties and new despite. therefore, in this study the effects of feeding with different sources of iron and zinc in the tissue of common carp (cyprinus carpio) were measured.material and methodology: for this purpose, 420 common carp (with an average initial weight 45±4.7 g) was prepared, the fish sterilization and adapted to the laboratory conditions for 10 days. then fish were randomly divided into seven groups, the first group was considered as control groups respectively and other fish received values ​​of 10, 50 and 100 micrograms of iron and zinc nano-particles per gram of food for 60 days.findings: microscopic studies of organs (liver, kidney) study showed that increasing the concentration of nano-materials could have more evenly histopathological lesions in the liver tissue and cells. in the medium and low concentrations of both nano-particle and in high doses of iron nano-particles, by removing the inducer tissues could again resume their physiological activity, but in high doses, unlike the iron nano-particles, the repair tissue was not resumable.discussion and conclusion:  from the above results it can be concluded that increasing the concentration of the nano-particles could increase tissue damage and can be considerable factors.