تکتونیک در معماری: بررسی ماهیت دوگانه روابط تکتونیک در آثاری از معماری معاصر ایران

زمینه و هدف: نمایان کردن مفهوم یگانگی از سوی هنرمند به سایرین، نیاز به فراهم آوردن تعریفی برای معماری دارد که شاخص های کالبدی و ساختاری و ابزارمندی های زیبایی شناسانه آن را در چارچوبی معنوی بیاورد. این نوع نگرش منطبق بر مفهوم تکتونیک است. تکتونیک در معماری دو تفسیر اصلی دارد: نظریه ساختار داخلی اثر هنری و تشکیل و پیوند عناصر فرم، برای دستیابی به یک هارمونی. در این مقاله دو هدف مدنظر می‌باشد؛ اصول و معیارهای وحدت و یگانگی اثر معماری در جهت بررسی انطباق فرم هسته‌ای و هنری و دوم، ارزیابی چهار نمونه از آثار فاخر معماری معاصرکشور بر اساس این معیارها در جهت مشخص شدن میزان انطباق فرم هسته‌ای و هنری آن‌ها.روش بررسی:راهبرد اصلی تحقیق بر اساس هدف از نوع کاربردی و از نظر ماهیت توصیفی – تحلیلی است. از تکنیک تحلیل سلسه‌مراتبی ahp جهت ارزیابی انطباق فرم هسته ای و فرم هنریِ نمونه ها بر اساس معیارها و هدف استفاده گردید.یافته ها: نتایج نشان داد انطباق فرم هنری و فرم هسته ای در بنای مجلس سنا (مجلس شورای اسلامی) نسبت به سه اثر دیگر (بنای آزادی،موزه هنرهای معاصر و تئاتر شهر) بیشتر و در نتیجه بنای یاد شده در انطباق جنبه های فنی - تکنیکی و جلوه های مفهومی - معنایی موفق تر است.بحث و نتیجه گیری: نتیجه گیری این تحقیق، مباحثات معماری را به این سو تشویق می کند که به دنبال آن باشند که از بیان تکتونیک به عنوان ابزاری برای همسازی و یکپارچگی موضوعات زیبایی شناسانه و فن آورانه، در فرایند طراحی آثار معاصر استفاده کنند.

Tectonic in Architecture: Dual Nature of Tectonic Relationships in Some Contemporary Architectural Works in Iran

Background and Objective: The illustration of the concept of oneness by an artist requires a specific definition of architecture that is able to expand its physical and structural indices and aesthetic instrumentation into a spiritual framework. This attitude is in compliance with the tectonic concept. Tectonic in architecture has two key interpretations: Theory of internal structure of artistic work and the formation and linkage of form elements to achieve harmony. This paper has two goals:  First, the principles and criteria of the oneness of architectural work to investigate the compliance of its core and artistic forms and second, the assessment of four great architectural works of contemporary architecture in Iran based on these criteria to measure the compliance of the core and artistic forms.Material and Methodology: This was an applied descriptiveanalytical study. The analytic hierarchy process (AHP) was used to assess the compliance of core and artistic forms of the samples based on the given criteria and goal.Findings: Results showed better compliance between the core and artistic forms of the Senate (Islamic Consultative Assembly) building than the other three works (Azadi Tower, Tehran Museum of Contemporary Art, and City Theater of Tehran). As a result, this building has greater compliance between the technical and conceptualsemantic dimensions.Discussion and Conclusion: Findings of this study direct architectural discussions towards using the tectonic expression as an instrument for harmonizing and integrating aesthetic and technological subjects in the design process of the contemporary works.