شناسایی مولفه‌های برنامه درسی سبز و ارائه الگوی مطلوب به منظور ارتقاء فرهنگ زیست محیطی دانش آموزان دوره دوم ابتدایی

زمینه و هدف: برنامه درسی سبز یک برنامه عملی در جهت یادگیری پایدار، آموزش پایدار و سیستماتیک و وابسته به یکدیگر است.پژوهش حاضر، با هدف طراحی و اعتبار یابی مدل مطلوب برنامه درسی سبز به منظور ارتقاء فرهنگ زیست محیطی دانش آموزان دوره دوم ابتدایی درسال 1399 با استفاده از طرح پژوهش آمیخته از نوع اکتشافی انجام گرفته است. روش بررسی: در بخش کیفی، از روش تحلیل مضمون با رویکرد استقرایی و در بخش کمی از روش توصیفی از نوع پیمایشی استفاده شد. بر اساس مولفه های دست آمده، پرسشنامه 73 گویه ای ساخته شد. به منظور اعتبارسنجی پرسشنامه، از روایی صوری، محتوایی و روایی سازه استفاده شد. نمونه آماری در بخش کمی شامل 395 نفر از متخصصان حوزه برنامه درسی، اساتید علوم تربیتی، معاونان و مدیران آموزش و پرورش استان خراسان رضوی و همچنین اعضای هیات علمی و متخصصان حیطه آموزش محیط زیست بودند. به منظور تجزیه و تحلیل اطلاعات از روش تحلیل عاملی تاییدی و رویکرد مدل سازی معادله ساختاری کواریانس محور استفاده شد.یافته ها: یافته ها نشان داد که ابزار سنجش از اعتبار عاملی برخوردار است. همچنین مقادیر مربوط به برآورد ضریب آلفای کرونباخ، به منظور سنجش همبستگی درونی مضامین پایه بالاتر از 0.7 شد، در نتیجه ابزار سنجش مربوط به این مفاهیم از دقت اندازه گیری کافی برخوردار است. بحث و نتیجه گیری: یافته های حاصل از تحلیل مضمون منجر به طراحی مدل برنامه درسی سبز با 4 مضمون سازمان دهنده و 20 مضمون پایه گردید.

Identifying the Components of the Green Curriculum and Presenting the Desired Model in Order to Promote the Environmental Culture of the Second Grade Elementary Students

Background and Objective: The Green Curriculum is a practical program for sustainable learning, sustainable and systematic and interdependent education. The present study was conducted with the aim of designing and validating the optimal model of green curriculum in order to promote the environmental culture of elementary school students in 2020using a mixed exploratory research design.Material and Methodology: In the qualitative part, the thematic analysis method was used with inductive approach and in the quantitative part; the descriptive survey method was used. Based on the obtained components, a 73item questionnaire was constructed. In order to validate the questionnaire, face validity, content validity and construct validity were used. The statistical sample in the quantitative section included 395 specialists in the field of curriculum, professors of educational sciences, deputies and directors of education in Khorasan Razavi province. In order to analyze the data, confirmatory factor analysis method and covariancebased structural equation modeling approach were used.Findings: Findings showed that the measurement tool had factor validity. Also, the values ​​related to estimating Cronbach’s alpha coefficient in order to measure the internal correlation of basic themes were higher than 0.7, so the measuring tool related to these concepts had sufficient measurement accuracy.Discussion and Conclusion: The findings of the content analysis led to the design of a green curriculum model with 4 organizing themes and 20 basic themes.